Unique

I'm not from another planet.. Neither have I been bit by a genetically modified spider, or been the result of a false experiment. And no i do not have special powers. Neither so different am i. I'm not also that important for everyone. I do not differ so much from a common person. I'm also a facebook kid and a guy who likes to be with his friends. I love, i hate,i bleed,i cry, i desire, i live.

Yeah it's true I'm really common and usual. I don't even stand a shadow of those heroes we see everywhere and we all admire. But you know what? I have something no one else has. A have a world of mine. In me. And i am the master there. I'm free, no bonds. All my beloved people are with me. Nobody gets hurt. Happiness is the only rule. You may be able to harm me from the outside,but you can't touch my inner world.This is my uniqueness

17 Νοεμβρίου 1973

Ξημερώματα 17 Νοέμβρη. Το τανξ εισβάλλει στο Πολυτεχνείο καταπλακώνοντας όσους φοιτητές ήταν πίσω από την πύλη. Σημαδεύοντας αυτή τη μέρα στην ιστορία της Ελλάδας. Η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά που με τον αγώνα της απελευθέρωσε την Ελλάδα. Τι ειρωνεία η ίδια γενιά που την έσωσε να είναι αυτήν που την καταδικάζει.

Γιατί μπορεί να ήταν πολλοί μέσα στο Πολυτεχνείο και στις διαδηλώσεις. Πόσοι όμως από αυτούς κράτησαν την ιδεολογία αυτή. Δίοτι ήρωες υπήρξαν πολλοί. Λίγοι αξίζουν αυτόν τον τίτλο όμως!

The real nature

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό από που μπορεί να προέρθει μια έμπνευση. Από το πουθενά, με μια απλή αλλαγή θέματος. Να περάσεις από την αλλαγή ενός κουρέματος στην ισότητα των δυο φύλων. Η μαγεία της ποικιλίας είναι αυτή που μας κάνει να θέλουμε να μιλάμε με τους άλλους. Διότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα εμφανιστεί στη συζήτηση από τη μια στιγμή στην άλλη.

Εδώ και έναν αιώνα λοιπόν έχει δημιουργηθεί ένα πολύ ισχυρό κίνημα, το κίνημα του φεμινισμού, το οποίο προσπαθούσε και προσπαθεί να ισοσταθμήσει τις πιθανότητες επιτυχίας αλλά και να επιφέρει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αν και αυτό το κίνημα είναι σχετικά πρόσφατο οι ρίζες του πηγάζουν από την αρχαία Ελλάδα. Ο Αριστοφάνης είναι ο πρώτος ο οποίος μιλά για ισότητα μέσω της κωμωδίας του "Λυσιστράτη".

Δίνοντας λοιπόν δύναμη και πείθοντας τες ότι αξίζουν τα ίδια προνόμια με τους άντρες, ο φεμινισμός απέκτησε πολλές υποστηρίκτριες, αλλά και υποστηρικτές οι οποίοι θεωρούν σωστή την ισότητα των δυο φύλων. Μετά από τόσους αγώνες η γυναίκα σήμερα στα περισσότερα κράτη του κόσμου έχει ίσα δικαιώματα με τους άντρες, εκτός από μερικά θεοκρατικά κράτη, στα οποία ανήκει και η Ελλάδα, αφού δεν επιτρέπει σε γυναίκες να πατήσουν στο Άγιο Όρος που θεωρείται ελληνική γη!

Ο φεμινισμός συνεχίζει να υπάρχει σήμερα προσπαθώντας να καταφέρει την απόλυτη ισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών σε όλους τους τομείς και ειδικά στο χώρο εργασίας.Παρόλ'αυτά τη σήμερον ημέρα το κίνημα αυτό τείνει να εξελίζεται σε γυναικείο σοβινισμό. Οι γυναίκες αρχίζουν και παίρνουν το πάνω χέρι. Δεν το λέω με αρνητική έννοια! Αντιθέτως είναι πολύ καλό.Όμως τα γεγονότα στην κοινωνία δείχνουν μια ανατροπή, μια αντεπίθεση των γυναικών για τα "τόσα χρόνια σκλαβιάς".

Αγαπητές είναι αλήθεια πως ο αντρικός πληθυσμός έχει φερθεί πολλές φορές απάνθρωπα στις γυναίκες με ξυλοδαρμούς βιασμούς και άλλα πολλά. Όμως η αγάπη του προς το γυναικείο φύλο είναι αυτή που δημιούργησε τον ρομαντισμό και πολλά λογοτεχνικά έργα που μέχρι σήμερα συγκινούν. Μόνο το παράδειγμα του William Shakespeare θα πρέπει να είναι αρκετό!Η αντεπίθεση όμως δεν είναι η λύση. Γιατί τελικά θα καταλήξετε να γίνετε ο ίδιος ο εχθρός που τόσο καιρό προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε.

Γιατί όχι μια συνύπαρξη; Δώστε μια ευκαιρία στην αγάπη.Το καλύτερο παράδειγμα. Εκεί όπου οι δυο είναι πρόθυμοι να μείνουν μαζί. Να περπατάνε δίπλα δίπλα. Αυτό είναι ισότητα. Η ισότητα βρίσκεται μέσα σας. Ανεξαρτήτως φύλου είμαστε όλοι ίσοι αγαπητοί. Δεν υπάρχει ανώτερος σε μια κοινωνία αγάπης. Όλοι είμαστε ένα

R.I.P.

Όλοι μας κάποτε χάνουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. Ίσως να μην είναι αναγκαστικά άνθρωπος. Μπορεί να είναι και ένα ζώο ακόμα και ένα φυτό.Μετά από αυτό το συμβάν μια έκρηξη συναισθημάτων γίνεται μέσα στο μυαλό μας με πληθώρα σκέψεων να μας γεμίζουν.

Είναι η αλήθεια πως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι δύσκολη για εμάς. Ο υλικός θάνατος όμως δεν είναι πάντα το τέλος. Δεν εννοώ τη μετά θάνατο ζωή φυσικά.

Υποστηρίζω την ιδέα πως οι άνθρωποι ζουν μέσα μας. Πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε και όχι όταν χάνεται το σώμα τους. Σοφός ο Περγαντής(Διαβάστε τον απόκοπο)

Πολλοί άνθρωποι επίσης φοβούνται την ιδέα του θανάτου. Όλοι μας όμως αγαπητοί έχουμε την ίδια αναπόφευκτοι μοίρα. Από το τίποτα ξεκινήσαμε στο τίποτα θα φτάσουμε διότι η ζωή του ανθρώπου είναι ένας τροχός που γυρίζει και θα ξαναφτάσει στην αρχή.

Ακριβώς γι αυτό το λόγο δεν πρέπει να φοβόμαστε το θάνατο. Χωρίς να θέλω να αναφερθώ σε θέματα μοίρας όλοι μας κάποτε πεθαίνουμε και ευτυχώς αυτό είναι αναπόφευκτο. Γιατί αν ζούσαμε για πάντα δεν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε την αξία της ζωής και τη σημασία της παραμικρής στιγμής...

P.S When you can live forever what do you live for? Thanks for the quote Essential!

Summer 78

Wonderful song by a most talented artist. Many of you have seen the film"Goodbye Lenin". Very interesting description of a real life situation. The hatred between people of the same country.Throughout history civil war has only destroyed countries. Rivers of blood flowing. People dying by their brother's hands. Mothers crying. Orphan children. Of course it's the same with any war.The only difference is that civil war destroys nations,smashing any idea of brotherhood or union as with the same language or ideas. There is no worse thing than a civil war is is tores apart every little part of the country itself. And Germany really suffered from this. Many families were broken, lovers were separated and of course people died. Hopefully today she advances as one piece and the Wall has fallen,setting an end to this tragedy. Only thing remaining is broken pieces, remembering everyone of this situation so anything like this happens again.

History is a very powerful weapon. As Thucydides has said History is repeated. So we should all learn from the mistakes of the past, so that we do not make them today. And for this we can hope for a better tomorrow. For a better world in which we live.

P.S Try reading it while listening to Yann Tiersne's Summer 78

Scissorhand

"Hold me"

"I can't"

Μερικές ταινίες μας εμπνέουν πιο πολύ απ'ότι άλλες. Ο Ψαλιδοχέρης είναι μια ταινία που όποιος δεν την έχει δει θα έπρεπε να τρέξει να τη δει. Το πως ένα θαύμα διαλύεται από τον ίδιο τον κόσμο. Το πως ένας άνθρωπος που ήταν πιο ξεχωριστός απ'όλους ήθελε να γίνει ένας συνηθισμένος. Πως ένας άνθρωπος θα έκανε τα πάντα για το άτομο που αγαπάει.

Παρόλ' αυτά υπάρχει κάτι που τον εμποδίζει να ζήσει τη ζωή του έτσι όπως τη θέλει. Και αυτό είναι το ίδιο το χάρισμα του. Μερικές φορές είναι το ίδιο το φως μας που μας καταστρέφει και όχι το σκοτάδι μας. Μερικές φορές είμαστε ανίκανοι να δείξουμε την αγάπη μας στους άλλους. Μερικές φορές προσπαθώντας να τους κάνεις να νοιώσουν ευτυχισμένους και να είσαι σίγουρος ότι είναι ασφαλείς, γίνεσαι εσύ ο ίδιος ο πόνος του άλλου. Έτσι όπως κι ο Edward όλοι μας έχουμε μέσα μας έναν Ψαλιδοχέρη,ου προσπαθώντας να κάνει υπέροχα σχέδια με γρασίδι και πάγο τελικά κάνει πληγές στα άτομα που αγαπά άθελα του. Δεν παύει όμως ποτέ να κάνει ότι μπορεί γι αυτά

The mystery solved

Μυστήριο δεν είναι να βγαίνεις από τον εαυτό σου. Ούτε να είσαι ο εαυτός σου. Το μεγαλύτερο μυστήριο είναι να μπορείς να ελέγχεις τον εαυτό σου. Να είσαι κύριός σου και να μπορείς να ελέγχεις πλήρως τις πράξεις σου. Να έχεις πληρεξούσιο πάνω σου.

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων. Ότι είναι ανίκανοι να ελέγξουν πλήρως τα δυνατά τους συναισθήματα. Να μπορέσουν να πουν όχι στην καρδιά τους. Αυτό είναι επίσης και αυτό που μας κάνει διπρόσωπους. Η άρνηση των συναισθημάτων μέσω της λογικής ενάντια στη δύναμη της καρδιάς δημιουργούν μια έκρηξη πόνου στο άτομο που μπορεί να το συντρίψει ψυχολογικά μέχρι και να του προκαλέσει κατάθλιψη. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να απαρνηθείς τα συναισθήματα σου. Μένουν μέσα σου σαν απωθημένο, γεμίζουν το ποτήρι της ψυχής. Και το ποτήρι γεμίζει,γεμίζει,γεμίζει. Κι όταν ξεχειλίσει θα πονέσει. Θα υποφέρεις, θα πονάς μέσα σου πολύ. Σαν να σε διαπερνούν φλεγόμενα μαχαίρια. Θα νοιώθεις το στέρνο σου άδειο. Θα νοιώθεις ημιτελής και θα είσαι αδύναμος και ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε.

Μέχρι να αδειάσει όλο το νερό. Μετά θα είσαι ελεύθερος

The green colour of jealousy

Δε θα σχολιάσω καν τη σύμπτωση που δημιουργείται με αυτό το χρώμα. Όλοι μας κάποτε έχουμε πρασινίσει από ζήλια. Είτε από ένα απλό γεια ένα σταυρωτό φίλι που δίνει το αντικείμενο του πόθου μας, ή μια αγκαλιά.

Πολλοί θεωρούν πως η ζήλια είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στον άλλον. Θα διαφωνήσω κάθετα. Η υπερβολική δόση ζήλιας ίσως. Αλλά η ζήλια γενικά όχι. Αντιθέτως είναι ο πιο εμφανής τρόπος να φανεί ότι νοιώθουμε κάτι το ισχυρό για τον άλλο. Μερικές φορές τα λόγια είναι ψεύτικα, τα λουλούδια μαραίνονται, οι καρδούλες σβήνουν. Εκείνες τις στιγμές τα μόνα που παραμένουν ζωντανά είναι η αγνότητα και η αγάπη απέναντι στον άλλον, με μια αγκαλιά, ένα φιλί ακόμα και με ζήλεια.

Γιατί το να ζηλεύεις συνεπάγεται με το να θέλεις να πάρεις τη θέση του άτομου που είναι μαζί με το άτομο που αγαπάς. Να μπορέσεις να νοιώσεις τη χαρά στο πρόσωπο του, να γευτείς για άλλη μια φορά τα μάγουλά του, να ζεσταθείς στην αγκαλιά του.

Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι όπου υπάρχει πάθος υπάρχει και ζήλια, ακριβώς όπως δεν υπάρχει βροχή χωρίς σύννεφα

Religion-the greatest story ever sold

Σίγουρα ο τίτλος θα θυμίζει σε αρκετούς την ταινία Zeitgeist... Είναι όντως μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που μας παρουσιάζει μια διαφορετική άποψη για τη θρησκεία από αυτήν που έχουμε συνηθίσει..

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο των θρησκευτικών τα μάτια μου έπεσαν πάνω σε μερικές όμορφες και γοητευτικές προπαγάνδες που με βοήθησαν να σκίσω μερικές σελίδες του βιβλίου.

Λυπάμαι για όσους θιχτούν από αυτό το θέμα, αλλά αυτό το βιβλίο είναι η προπαγάνδα στην περίοδο ακμή της... Το να παρουσιάζεσαι ως πολυδιάστατος αναφέροντας μονοδιάστατες απόψεις είναι κάτι το απαράδεκτο. Πώς περιμένετε να δουν οι νέοι τις άλλες θρησκείες με τα μάτια του χριστιανισμού. Που Θεός να τον κάνει χριστιανισμό δηλαδή. Όταν προπαγανδίζεις την πίστη σου ξεχνάς τα μηνύματα αγάπη και αλληλεγγύης που σου έχει διδάξει ο μέγας Ιησούς, ο οποίος κατά τη γνώμη μου σαν άνθρωπος είναι υπόδειγμα, αφού ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές της ισότητας των 2 φύλων και που μετέδωσε μηνύματα αγάπης. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το έργο του στον ανθρωπιστικό φιλοσοφικό και κοινωνικό τομέα ήταν και είναι μεγάλο.

Όμως οι σημερινοί κληρικοί δεν φτάνουν ούτε στα παπούτσια της διδασκαλίας του. Πώς τολμάτε κύριοι να παρουσιάζεστε ως άνθρωπο του θεού και της αγάπης όταν προπαγανδίζετε και υποβαθμίζετε τους αλλόθρησκους! Υποτίθεται ότι σε ένα σχολικό βιβλίο πρέπει να διατηρείτε ουδέτερη στάση! Να παρουσιαστούν σωστά οι άλλες θρησκείες! Να αποκτήσει ο μαθητής μια πλήρη εικόνα της σημερινής κατάστασης!

Είναι τυχαίο που όλο και αυξάνονται οι απαλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών; Ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων είναι αισχρός και απαράδεκτος! Η πλύση εγκεφάλου που γίνεται πάνω στην εικόνα του Θεού είναι αδιανόητος! Γιατί νομίζετε ότι οι νέοι εμφανίζουν όλο και πιο πολλές τάσεις αθεισμού; Γιατί είναι στη μόδα; ίσως είναι κι αυτό, όμως το κύριο αίτιο είναι αγαπητοί μου ότι μένετε πίσω. Αρνείστε να δεχτείτε την πρόοδο της κοινωνίας και του ανθρώπου προσπαθώντας να τον κρατήσετε σε μερικές έμμονες ιδέες κάνοντάς τον στενόμυαλο και να θεωρεί ως σωστή πρόταση το πίστευε και μην ερεύνα.

Όμως εγώ και άλλοι πολλοί ερευνήσαμε αγαπητοί. Και δε σας βλέπουμε έτσι όπως θέλετε να σας βλέπουν οι άλλοι. Βλέπουμε πίσω από την μάσκα της αγάπης που πουλάτε, πίσω από την αγάπη στον πλησίον και βλέπουμε μια τεράστια επιχείρηση με σκοπό τον έλεγχο του πλήθους..

Λυπάμαι που αναγκάζομαι να τα λέω,αλλά έτσι είναι σήμερα. Αν η συμπεριφορά της Εκκλησίας ήταν ορθότερη και προοδευτική, τότε θα φαινόταν όντως ένα μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης

Ανοίγετε το περιτύληγμα!

Μην κάνετε κι εσείς το μοιραίο λάθος να διαλέξετε σοκολάτα λόγω του όμορφου περιτυλίγματος! Δείτε και λίγο τι κρύβει μέσα της! όλοι οι άνθρωποι έιμαστε σοκολάτες των άλλων. Άλλοι μας επιλέγουν όλο και πιο συχνά γιατί μας δοκίμασαν και τουσ αρέσαμε κι άλλοι μας απέριψαν λόγω άσχημου περιτυλίγματος!

Τι κάθεστε και σκάτε; Δε σας θέλουν; Αυτοί χάνουν. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και προσφέρουν κάτι στον εαυτό μας και στο χαρακτήρα μας! Μας κάνουν ακόμα πιο μοναδικούς. Και αυτήν την αξία την ξεχνάνε πολλοί στη σημερινή εποχή. Θεωρείτε πως ένα άσχημο άτομο ή ένα άτομο που μοιάζει ξηνό δεν μπορεί να σας αλλάξει; Ότι θα φθείρει την τελείοτητα σας;

Ξυπνήστε! Κανείς δεν είναι τέλειος! Όλοι χρειαζόμαστε σοκολάτες για να γλυκάνουμ τη ζωή μας. Δεν προτιμούμε βέβαια όλοι τισ ίδιες! Αλλά καλό είναι μερικές φορές πριν απορρίψεις να μάθεις περισσότερα γι'αυτό! Ο θυσαυρός του καθενός είναι κρυμμένος βαθιά μέσα στις σπηλιές των καρδίων των ανθρώπων. Πρέπει να σκάψεις πολύ για να τον βρεις.

Υ.Γ. Χαίρομαι να γνωρίζω άτομα για τα οποία είμαι πρόθυμος να σκάψω για να βρω το θυσαυρό που κρύβουν μέσα τους

Sunshine is everywhere!

Τελικά η έμπνευση υπάρχει παντού! Είτε είναι ένα σύννεφο είτε μια λέξη μια εικόνα. Σου κάνει το κλικ και αρχίζεισ να γράφεις. Αυτό ακριβώς χρειαζόμουν κι εγώ. Θα ήθελα να μιλήσω για ένα αρκετά σημαντικό θέμα. Απογοήτευση! Σκοτεινιάζει την ψυχή μας μας θλίβει.

Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρεσ για το πόσο απογοητευμένοι είμαστε από μερικές καταστάσεις το πόσο άδικη είναι η ζωη μερικές φορές ή το πόσο θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο να αλλάξουμε μερικά πράγματα. Η απογοήτευση είναι κυρίως δική μας. Η ανικανότητα μας σε μερικά θέματα που μας αφορούν μας πικραίνει πραγματικά. Και όχι μόνο η ανικανότητα μας αλλά η γενική μασ αποτυχία μπορεί να μας πληγώσει αρκετά.

Παρ'όλα αυτά δεν βλέπω κάποιον εμφανή λόγο για να βάλουμε τόσο μιζέρια στη ζωή μας. OK δε λέω καμιά φορά λίγο μαύρο στη ζωή καλό κάνει. όμως τι γίνεται όταν οι άλλοι νοιώθουν μεγαλύτερο πόνο για κάτι απ'ότι εσύ; όταν εσυ τα βλέπεις όλα θετικά και οι άλλοι αρνητικά; Όταν νοιώθεις καλά και είναι λες και προσπαθούν να σε πείσουν όλοι ότι τα πράγματα είναι άσχημα; Όταν ο φίλος απο στήριγμα γίνεται το αλάτι στην πληγή;

Mystery

Είναι πολύ μεγάλο μυστήριο να βγαίνεις από τον εαυτό σου... Να αφήνεσαι ελεύθερος στα συναισθήματα σου.. Στους πόθους σου. Ακριβώς αυτό παρουσίαζε ο θεός Διόνυσος στην Αρχαία Ελλάδα. Την συναισθηματική απελευθέρωση του ανθρώπου. Στην αρχαία Αθήνα οι άνθρωποι κατά τα τέλη του χειμώνα έβγαιναν στους δρόμους με δέρματα ζώων. Τα μεγάλα Διονύσια γίνονταν τότε.. 

Ο Διόνυσος, ο θεός της γιορτής, της απόλαυσης είναι ένας θεός που δημιουργήθηκε έτσι ώστε να ενταχθούν οι απολαύσεις της ζωής μέσα στα θεία. Αν και είναι υποτιμημένος είναι ένας πολύ ισχυρός θεός.

Ισχυρός γιατί έτσι είναι και τα συναισθήματά μας. Μια ατέλειωτη ροή ενέργειας μέσα από ένα τόσο μικρό ον. Κι όμως αυτή είναι η μαγεία του εαυτού μας. Το να βγαίνεις από τον εαυτό σου αποτελεί τη λύτρωση σου! Γίνεσαι ένα με την ύπαρξη σου.

Είναι πολύ μεγάλο μυστήριο να βγαίνεις από τον εαυτό σου.. Είναι όμως ακόμα πιο μεγάλο να είσαι ο εαυτός σου

Η επιστημονική καταστροφή

Σε έναν αιώνα που το χρήμα κυριαρχεί, που σοφός είναι αυτός με τη μεγαλύτερη τσέπη, που η αισχροκέρδια και η φοροδιαφυγή ανθίζουν, στο χρυσό αιώνα της διαφθοράς η επιστήμη πέφτει και αυτή θύμα του πολυεθνικού συστήματος κέρδους των μεγάλων επιχειρήσεων.

Τα μεγάλα πρόσωπα που έκαναν τα πάντα για την πρόοδο του ανθρώπου αντικαταστάθηκαν από άτομα που κάνουν τα πάντα για ένα πιο... εύπορο αύριο.. Για τον εαυτό τους φυσικά μη σας μπαίνουν ιδέες.

Δεν αντιλέγω εξαιρέσεις υπάρχουν. Αλλά δυστυχώς είναι εξαιρέσεις! Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι αυτό των αυτοκινήτων που δουλεύουν με υδρογόνο. Νομίζετε ότι δεν υπάρχουν και ότι είναι απλά κάτι στο μέλλον; όχι φυσικά! Απλά νομίζετε ότι συμφέρει τις εταιρίες πετρελαίου να βγουν τέτοια αμάξια στην αγορά! Δε νομίζω!

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας! Γιατί δεν υπάρχει κάποια ΑΛΗΘΙΝΉ προώθηση; Διότι αγαπητοί μου όλα δουλεύουν με πετρέλαιο! Που να συμφέρει τώρα τους μεγάλους να γυρίσουν όλοι στη φύση; Λιγότερο κέρδος! Δε συμφέρει!

Ακόμα και η επιστήμη δυστυχώς έχει πέσει θύμα της σημερινής οικονομικής πολιτικής των "μεγάλων" Διότι δυστυχώς ακόμα και τον Αϊνστάιν τον χρησιμοποίησαν για να σκοτώσουν Εκατομμύρια κόσμο(ατομική βόμβα)..

Και δυστυχώς η πικρή αλήθεια είναι ότι όποια προοδευτική ανακάλυψη και να υπάρχει χρησιμοποιείται για να υπάρξει κέρδος και όχι για να κάνουμε ένα καλύτερο αύριο.

Γιατί γ'αυτό υπάρχει η επιστήμη. Γι'αυτό αγωνίστηκαν πολλά μεγάλα μυαλά. Όχι για τα χρήματα ούτε για τη δόξα.

Αλλά για έναν καλύτερο κόσμο

Life is so close to death. The only thing separating them is your will to live...

Indeed it is..There is a really small line separating them. But it is very strong. The will of life. The survival, the love of your life. The magic of this great mystery called life. Never knowing what's going to happen tomorrow. There are chances an asteroid will fall on your head. Or that a thunder strikes your head. But you still go on living. Because you enjoy your love every moment. Every single second of your life.. Because every second counts. Every moment is different. Because even when you feel bad, when you're ready to die, when you see all yours dreams have perished in the dark, you always get up and fight. Don't take it so seriously! You're not going to get out alive anyway!

Find a reason to live. If you lose it... Find another! Life never stops! Your body may die but your soul remains FREE.

Dream as you'll live forever,live as if you'll die tomorrow

Love QUOTES

If you asked me how many times you have crossed my mind I would say once because you never really left...
The shortest word I know is "I". The sweetest word I know is "LOVE".And the person I never forget is "YOU".
If you love someone tell them... because hearts are often broken by words left unspoken.
Last night I looked up and matched each star with a reason why I love you; I was doing great, until I ran out of stars
Love starts with a smile, grows with a kiss and ends with a tear
If you count all the stars in the sky,all the grains of sand in the oceans, all the roses in the world and all the smiles that have ever been, then you will have a sample of how much I love you.
We come to love not by finding a perfect person, but by learning to see an imperfect person perfectly.
The spaces between your fingers were created so that another's could fill them in
Today I caught myself smiling for no reason... then I realized I was thinking about you
If I could be any part of you, I’d be your tears. To be conceived in your heart, born in your eyes, live on your cheeks, and die on your lips.

Dedicated to Lilith

Amore

What is love? Hearts or kisses? Smoutch smoutch and i'm in love? If you really believe you really are far away from reality. Well, to be honest noone is born knowing everything. I'm not that i am definitely right. Still i believe i am close enough to the truth.. Love.. Such a little word yet has an enormous meaning. Love is the power making our "I" become "You" i once read. And thats the way it is.. To love someone is to do anything possible to make the person you love smile. To make your heart happy. To watch her smile.. Know that she's happy. The only question that comes to your mind is: if there is a god what does he sends an angel among common mortals? Thats how things work... Your worst nightmare is to see your angel cry or being sad. And knowing you are unable to do anything.. At that moment you just want to scream till everyone hears you.. Because when we are in love our best dreams and our worst nightmares have the same people inside. Because love is one of the few things that make this dark and ugly world.. This awful world. Look like the most fantastic paradise...

By Iomni

Είναι 1:00 π.μ , κάθομαι στον υπολογιστή μου ακούω καταθλιπτική μουσική και γενικά είμαι κάπως.. Τι να έχω άραγε?!!?!?!!?!

Έρωτας φίλοι μου!!!!!!έρωτας!!!!αυτός ο φτερωτός που στοχεύει με τα βέλη του και μας πετυχαίνει στην καρδιά !!!αυτός που την μία είμαστε χαρούμενη κι την άλλη είμαστε έτοιμοι να κόψουμε φλέβα!!! Αυτός που μας κάνει έτοιμους για όλα, να δείξουμε τι πραγματικά είμαστε ,να θυσιάσουμε τα πάντα για το άτομο που αγαπάμε και επίσης αυτός που μας κάνει να φοβόμαστε να εκφραστούμε και να προσπαθήσουμε λόγο ανασφάλειας!!!ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ ΜΟΥ ΛΕΣ?!?!?!?

Σίγουρα οι περισσότεροι δεν έχουμε σε καλή αντίληψη τον εαυτό μας και φοβόμαστε την αποτυχία και σαφώς να πληγοθούμε ..όμως δεν χρειάζεται ο φόβος αυτός γιατί θα αποδείξουμε ότι μπορούμε να κινήσουμε γη και ουρανό για αυτό το άτομο, θα νιώσουμε καλύτερα και θα μας φύγει ένα βάρος, θα είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας, και ακόμα και 1%πιθαμότητα να έχουμε να αποτύχουμε θα τη καταλύσουμε και αυτή(έτσι και αλλιώς η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία). Ξέρω ίσως είναι δύσκολο(έτσι κι αλλιώς την ίδια φάση περνάω τώρα) αλλά προσπάθησε για αυτό που αγαπάς ..αξίζει και πίστεψε με κάποτε θα το εκτιμήσει

Έτσι τελειώνω αυτό το κείμενο με 1 φράση και 1 τραγούδι (συμβολικά μιας και πολλές φορές μια φράση ισοδυναμεί με ένα βιβλίο και η μουσική με 1000 εικόνες)

Όταν θες κάτι πάρα πολύ το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις ;)

http://www.youtube.com/watch?v=VmQLQfP5lhI&feature=related

What are you?

I'm looking at the world. I got hit by a car twice today.. Nothing important hopefully. But no-one cared. They didn't stop or anything. They just went on driving like mad. I see people being rude to others. People hiding. Being scared of their emotions. Not accepting themselves,their fellings THEIR OWN HEART. What is going on people? We are human beings! Look at what animals we have become! We don't care about others. We don't even care about ourselves! Are we human? Why hide our feelings? You like showing a mask of yourself? Hiding your true self.. Your own heart.. Why? Protect yourself from getting hurt? Life hurts! But that's why it'sso beautiful! It's not a free ride! Your whole life isn't a free ride! Accept it! We are HUMAN! We cry,we hate, we love! You can't hide from your nature! You can't hide from yourself.
Free your emotions! Show your love to people! How can you wish t change the world before changing yourself? How can you fight against violence without proving love? How can you be called HUMAN without FEELINGS?
In what world do we live in finally?

Union

Όλοι γνωρίζουμε την έχθρα που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Σκλαβία 368 χρόνων καταστροφή της Σμύρνης Κύπρος και άλλα πολλά στοιχειώνουν τη μνήμη των Ελληνάρων και αναζοπυρώνουν κάθε στιγμή το μίσος για το γειτονικό λαό.
Όποιος το αρνηθεί αυτό λέει ψέματα. Και οι Τούρκοι βέβαια δεν έχουν και τη λατρεία για την Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός αυτών των δύο χωρών εμανίζεται και στα αθλήματα όπως στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.
Κοιτάξτε όμως καλύτερα αυτούς τουσ δύο λαούς. Από όλες τισ πλευρές.. Πόσα πολλά κοινά υπάρχουν.
Και οι δυο έχου περιφάνεια για τη χώρα τους. Σημαίες στην Τουρκία παντού όπου πας. Στην Ελλάδα όχι, αλλά δε θα μου φαινόταν παράξενο.
Αν και οι θρησκείες διαφέρουν η πίτη είναι η ίδια. Στον ένα και μοναδικό θεό. Τώρα αν αυτόν τον λένε Αλάχ ή όχι έχει σημασία; Και οι δυο λαοί έιναι πιστοί της θρησκείας τους αυτό μετράει.
Κοιτάξτε τα κοινά στην κοινωνία. Πόσο μοιάζουν και συμλρώνουν ο ένας λαός τον άλλο. Παζάρεμα στις τιμές στους δρόμους(κλασσική ελληνική αγορά), λαϊκή μουσική του τόπου και οι δύο. Κοινές ιδεολογίες, κοινή αποφασιστικότητα. Οι δυο αυτοί λαοί είναι τόσο ίδιοι. Και παρ'όλ'αυτά το παρελθόν τους χωρίζει. Κι όμως μαζί θα μπορούσαν να κανουν τόσα. Θα υπήρχε μια τέλεια αρμωνία. Και οι δύο λαοί θα συζούσαν ειρηνικά και ευτυχισμένα.
Και αντί γι αυτά μαλώνουμε για τα νησία και για τις καταστροφές του παρελθόντος. Δεν αντιλέγω μεγάλες σφαγές.. Αλλά και πάλι γιατί απλά να μην ξεχάσουμε το παρελθόν και να δούμε το τώρα; Μια ειρηνική συμβίωση. Ξέρετε πόσο όμορφο θα ήταν;

Drouks

I'm a fan of solidarity. I was asked to publish it for a friend and that's what i will do. It's amazing anyway

Δευτέρα, αργά το βράδυ, βιαζόμουν να προλάβω να πιάσω μια θέση στο τελευταίο λεωφορείο της βραδυάς. Με κατάλληλο timing , μπόρεσα να εξασφαλίσω μια θέση στο πίσω μέρος, όπου θα μπορούσα μόνος να απολαύσω την μαγεία της πόλης που κοιμάται.

Στην πρώτη στροφή , το λεωφορείο έκανε την συνηθισμένη του στάση. Μέσα μπήκε μια γκριζομάλλα κυρία που έκανε εναν περίεργο θόρυβο και βλαστήμησε για τα αρθριτικά της, κι ένας κύριος. Τον κύριο αυτό τον έβλεπα κάθε μέρα όσο ήμουν στην πόλη. Πηγαινοερχόταν κι αυτός με το ίδιο λεωφορείο, την ίδια ώρα κάθε μέρα. Ποτέ δεν καθόταν, το θεωρούσε απρεπές, σε αντίθεση με εμένα που νοιαζόμουν περισσότερο για το πόσο γρήγορα μπορεί να περάσει μια μύγα την παραλιακή λεωφόρο.

Αν και δεν ήξερα ποιός ήταν, ήταν αρκετά συμπαθής. Βοηθούσε όσους είχαν βάρη να ανέβουν , τις μητέρες με τα καροτσάκια, τους ηλικιωμένους, χαμογελώντας πάντα. Δεν έδειχνε κανένα ίχνος απογοήτευσης από την ρουτίνα , ούτε από την σκέψη ότι δεν είχε δικό του αυτοκίνητο για να αποκτήσει ανεξαρτησία στην κίνηση μέσα στην πόλη. Κατά βάθος μπορώ να πώ πως τον ζήλευα, και ήθελα να τον γνωρίσω, να του πιάσω την κουβέντα, έτσι για μερικά λεπτά, να δω τον χαρακτήρα του.

Κάθε μέρα έλεγα πως θα τον χαιρετούσα , μα δεν έβρισκα το κουράγιο - Κάτι με εμπόδιζε. Σαν ένας αόρατος τοίχος να βρισκόταν ανάμεσα μας και να σταματούσε κάθε προσπάθεια ανθρώπινης επικοινωνίας. Οι βδομάδες περνούσαν , και εγώ συνέχιζα να κάθομαι στην τελευταία θέση, νιώθοντας τήψεις καθημερινώς.

Μια μέρα πριν την αποχώρηση μου αποφάσισα να κάνω αυτό το μεγάλο βήμα. Άλλωστε τι είχα να χάσω? Ήμουν ένας 17χρονος μαθητής κι αυτός ένας μεσήλικας. Το πολύ πολύ να μου έλεγε τα συνηθισμένα περί επαγγελματικού προσανατολισμού και σχολικών επιδόσεων.

Μπήκα στο λεωφορείο σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Κοίταξα δεξιά , αριστερά , μα δεν τον είδα πουθενά. Που μπορεί να είχε πάει? Κοίταξα έξω από το παράθυρο και τότε συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Ο κύριος είχε δώσει το εισητήριο του σε έναν φοιτητή που του είχαν πάρει την τσάντα, και ετοιμαζόταν να φύγει. Σκέφτηκα να κατέβω από το λεωφορείο, κι ας έπρεπε να περπατήσω την μισή πόλη για να γυρίσω σπίτι. Όμως ήταν πλέον αργά. Ένιωσα τις ρόδες να γυρνάνε και το λεωφορείο έφυγε. Κι έτσι έχασα την τελευταία μου ευκαιρία.

Τι ήταν αυτό που με εμπόδισε? Μήπως φοβήθηκα την αντίδραση του? Μήπως με παρέσυρε το "Μην μιλάς σε αγνώστους" που μου έλεγαν οι γιαγιάδες παλιά? Ή μήπως τρόμαζα στην ιδέα οτι θα έκανα μια νέα απρόβλεπτη γνωριμία?

Όταν γύριζα τα κλειδιά στην πόρτα κατάλαβα τι ήταν. ΄Ηταν η κοινωνία πού με είχε κάνει να σκέφτομαι έτσι. Ήταν τα όρια που μας έχουν επιβληθεί από κάποιους που θέλουν να θεωρούνται ανώτεροι και να επιβάλλουν τις απόψεις τους παρουσιάζοντας τες ως "το καθώς πρέπει". Αυτοί έβαλαν μέσα μου αυτήν την λογική.

Την λογική που δεν σε αφήνει να κάνεις νέους φίλους. Την λογική που δεν σε αφήνει να πας στην κοπέλα που λατρεύεις και να της πεις : "Δεν με νοιάζει αν δεν με θέλεις, εγώ πρέπει να ομολογήσω πως για μένα είσαι το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου". Την λογική που περιορίζει τα όνειρα σου και δεν σε αφήνει να πας παραπέρα.

Δεν ξέρω γιατί έγραψα αυτό το κείμενο. Ίσως για σένα να μην σημαίνει τίποτα. Αλλά για μένα αποτελεί μια εξομολόγηση στον ίδιο μου τον εαυτό , που μου δίνει μια ανακούφηση γιατί τουλάχιστον ξέρω τι πρέπει να αποφύγω στο μέλλον.

Ελπίζω όμως μέσα μου οτι εσύ δεν θα κάνεις το ίδιο λάθος με μένα.

Οτί θα εκφράσεις αυτά που πιστεύεις.

Κι αν δεν το κάνεις για εσένα, κάνε το για εμένα.

One picture is like a thousand words

Exactly because the above phrase is so true i've got nothing to say for the rest.. Enjoy some pictures i've taken the first 20 days i'm in France:

1)Eiffel tower view

2) Sunset

3)Tide

4)Tide again
5)Splashing Water
6) Amazing waves

7)That one was close

8)Fireworks

Hope you liked them. Have to admit some of these view are really nice. But it's not worth seeing them by yourself...

V for Vendetta

Couldn't not mention that film after the impression it made me. There is nothing enough to say for this film. It really shows us what people can do. As it says people should not be affraid of their governments, but governments should be affraid of people. As you see in the film if so many people face the state you can't do anything.

But this is not the main part of the film that i captured. The point i saw is about death. I don't know why but it really attracted me. The fact that the heroes of the film really got free by facing death in the eyes. After this they didn't fear anything. And the point is : Do you really know your life before facing death? Can you have a clear fact of it? A real meaning? A point of view? Death may be the end. But that's when you conclude everything.

Finally, the power to change. Even if it's just a film it can be true. One man ready to change a whole country the whole history. Many men have done it. We all can do it. We all have a hero inside us. We just have to free him from our fears. Because our fears are the chains that stop the hero from getting free. Fight your fears and you will be one..

Wake up

While i was walking at the Champs Elysées, one of the biggest avenues in Paris, i heard a man speaking next to the metro station. Everybody thought it was just a fool. When i heard him though, he was talking about people. How we were controlled by every politician and in general person with power.
To be honest this didn't really affect. But it was the begining. Tonight i heard Nicolas Sarkozy speaking about the insurance problem and the pensions in France. There is a scandal now in France involving the president of L 'OREAL Mme Betancourt and the President saying that she gave him money during his campaing in 2007. While the interview mr Sarkozy was not looking the reporter at the eyes. This can mean a lot. Moreover he was completely avoiding this subject and he was switchin topic. Imagine that he stated about the French football team and how bad the World Cup was for France! Ok i can't deny i'm annoyed too by the fact that France failed, but i wouldn't be talking about this while speaking of the pensions problems.
So maybe the fool guy was right.. Maybe we are getting controlled. I bet that most of the people just listened to the football part. Because we are all the same. Living in a community full of entertainment rejecting everything else. And we don't see that they are throwing us raw meat and we,like good doggys, run to eat it..
I just got one thing to say

WAKE UP!!!

My loneliness

When i heard this song so many emotions passed through me. In a single moment i was shot by a thousand of images and feelings. All refering to one think.

Loneliness....

What is loneliness?

It's being in the city of light without your light. In the city of love without your love. Is a day with no sun. I night with no stars and moon.

Its like walking alone in the dark forest shade. With your soul torn apart. And the pain never fades. It is when all of your thoughts, all of your dreams and feelings are based on one thing. The piece of your heart that is missing. The peace of your heart missing ripping your chest. Making you live in an empty world. A world with no life. Your life is missing. You have left it behind. The only thing you can do is wait and wait and wait. The sun will shine one day in your dark world. And he will be yours and only yours

The begining

Have you ever left the place you were born and been there many years after? If yes you understand this feeling.

If no.. You're lucky.. The feeling is really weird. It's like you cover an empty part of you. A part that was hidden for a long time. Since the moment you left this place. Till you came back. Well that space was covered today in my soul. And it should normally make me feel full. Unfortunately.. I felt emptier than ever. This feeling is really bad and it freezes you for a long moment.

Don't worry though it will pass. Problem is it left you scars. Watch the wounds they may hurt you more than ever...

Lost soul

This is the article of a friend of mine.. Really liked it...

Lost... The only word that can disribe my soul's condition...
Terrible things happen inside a year of our lifetime....

Death... One of the many... Humanity is useed to it but still afraid of it...
Why is that? Because humans, we, are afraid of the unknown....
Death is something unknown to us because none of us have ever came back from it.....


Personally i have never thought how it is... To be dead, I mean...
I'm waiting for a friend to come back and discuss about it...
Is a painfull feeling? Does it deserve all that attention that humanity pays on?
Once I was about to try that feeling but... I was scared....
I am a human, too...
So the only thing that is left to do is waiting...
Waiting for the moment that my friend will come back... Or...

The moment that Death itself find me...

Dream On

Every time that i look in the mirror..

All these lies in my face getting clearer...

Thats how it works... You fight to get your face clear..But you get hurt.. And the wounds stay.. They stay to hurt you.. And they last.. Just to remind your pain! To remind you every moment of your suffering. Let you bleed and torture you. And it goes on...

What can we do?Nothing. Time is the best doctor. Time, and will. Because the will is our power to change! We decide if things change or not! It's our choice to make our dreams come true..

So Dream On

Landing in Paris

Here I am again.. Almost a day in Paris. Just wanted to send you an image.. I see the Eiffel Tower from my balkony shining. And thinking of Grece.. How different people are. How strange would we look to others if they didn't know us.. But that's why we are all unique.

It's worth though to tell a few things about the conditions here. The city is SOO clean and the people are really polite. Rare to find in Greece especially the clean part..

There's a difference in the atmosphere. Ok it's not clear,but it leaves you a strange feeling.. A feeling of certitude. Strange emotions to discribe...

Though they are not always good. There are thoughs,feelings that drive me back too. And i want them with me.. It's impossible though for now.. We just have to wait.. 2 months to go.. For now enjoy the view...

It's my precious...

Πανέμορφο ε; Όντως.. Και όπως ξέρετε σίγουρα και πανάκριβο.. Θα μου πείτε πολύτιμο πετράδι είναι τι περιμένετε. Κι όμως η κατηγορία στην οποία ανήκει τα λέει όλα: Πολύτιμος λίθος..

Ακριβώς δηλαδή επειδή αυτό το πετράδι είναι πολύτιμο είναι κι ακριβό. Μάλιστα...

Δε λέω κι εμένα μ'αρέσουν μερικοί πολύτιμοι λίθοι και μου αρέσει να ψάχνω γι αυτούς. Δεν έχω τίποτα εναντίον τους.Αλλά θα ήθελα να θέσω μια ερώτηση.. Ότι είναι ακριβό είναι πολύτιμο; Καλύτερα ότι είναι πολύτιμο είναι ακριβό;

Η κοινωνία μας έχει δυστυχώς εμπορευματοποιηθεί και έχουν αρχίσει οι διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων ανάλογα με την οικονομική τους καταστάσεις. Όχι ότι δεν υπήρχαν.. Αλλά λόγω της αυξημένης φτώχειας που επικρατεί αυξάνονται όλο και πιο πολύ αυτές οι διακρίσεις.

Έχουμε χάσει την έννοια του πολύτιμου. Κυρίως αυτό εκφράζεται λόγω της ιδέας της εμφάνισης. Ότι λάμπει όμως αγαπητοί μου δεν είναι χρυσός. Καμιά φόρα ίσως και το πιο ασήμαντο πράγμα στον κόσμο ίσως είναι για κάποιον πιο πολύτιμο από διαμάντια. Καμιά φορά η συναισθηματική αξία ενός αντικειμένου είναι πολύ μεγαλύτερη απ'ότι νομίζουν πολύ. Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία αλλιώς.

Προσωπικά αρνούμαι να βγάλω την πένα που έχω στο λαιμό μου γιατί έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα. Η κάποια μπλούζα. Αυτά δε θα τα έδινα ούτε για διαμάντια ούτε κοσμήματα ούτε τίποτα. Επειδή θησαυρός δεν είναι μόνο αυτός που αγγίζουμε, αλλά κυρίως αυτός που νοιώθουμε ότι είναι πολύτιμος

Ιστορία!

Κάπου σ' ένα ξεχασμένο μέρος, ζει ένας απλός ανθρωπάκος, ο Σαράν. Κάθε πρωί βγαίνει και κάνει τη βόλτα του στην ερημιά και στα δάση για αρκετή ώρα. Έτσι κι αυτό το πρωί. Μόνο που σήμερα το πρωί κάτι πήγε στραβά. Εκεί που περπατάει βλέπει μέσα από φυλλωσιές τα τεράστια μάτια μιας τίγρης, χωρίς άλλο έτοιμης να επιτεθεί. Η τίγρη χυμάει πάνω του με βρυχηθμούς κι αυτός τρέχει να γλυτώσει, βλέπει όμως ότι το μονοπάτι τελειώνει σ' ένα γκρεμό. Κοιτάει πίσω του και βλέπει την τίγρη. Παίρνει μια βαθιά ανάσα, πηδάει και τελευταία στιγμή πιάνεται από τις ρίζες ενός μικρού θάμνου που βρίσκεται λίγο κάτω από το χείλος του γκρεμού.Κοιτάει πάνω και βλέπει την τίγρη. Κάτω τα κοφτερά βράχια. Το βλέμμα του ψάχνει απεγνωσμένα αριστερά-δεξιά να βρει κάτι αλλά μάταια. Τότε το βλέμμα του πέφτει σε μια μικρή αγριοφραουλιά, φυτρωμένη λίγα εκατοστά πιο πέρα από κει που κρατιέται. Κοιτάει ξανά το γκρεμό και με μεγάλη προσπάθεια καταφέρνει να φτάσει τη μια και μοναδική, κατακόκκινη φράουλα και να την βάλει αργά στο στόμα του.Ένας κυνηγός παρακολουθεί από μακριά, τρέχοντας. Γρήγορα βρίσκεται σε απόσταση βολής και μια και η τίγρη είναι απασχολημένη με το θήραμα της η δουλειά του είναι εύκολη. Σηκώνει το όπλο και η τίγρη πέφτει νεκρή. Πλησιάζει το γκρεμό και βοηθάει τον Σαράν που έχει αρχίσει να γλυστράει, να ανέβει πάνω.Για λίγο κάθονται και οι δυο αμίλητοι, μετά ο Σαράν τον ευχαριστεί που του έσωσε τη ζωή. Ο κυνηγός του λέει 'Θέλω όμως να σε ρωτήσω κάτι. Κρεμόσουν εκεί χωρίς να υπάρχει σωτηρία. Ο θάνατος σου ήταν βέβαιος. Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι για να σωθείς, το ξέρω. Αλλά μου φάνηκε παράλογο αυτό που έκανες, εκείνη την ώρα, να σκεφτείς τη φράουλα αντί να κάνεις κάτι άλλο.'Ο Σαράν του χαμογέλασε. 'Κατ' αρχήν ο θάνατος μου δεν ήταν βέβαιος αφού με έσωσες και σ' ευχαριστώ γι' αυτό. Έπειτα είχα κάνει ότι μπορούσα για να σωθώ, δεν είχα κάποια άλλη λύση. Και σωστά με ρωτάς. Εγώ θέλω όμως να φανταστείς κάτι. Κρεμόμουν εκεί ξέροντας ότι είναι ίσως οι τελευταίες μου στιγμές. Τα χέρια μου πονούσαν κι είχαν αρχίσει να γλυστράνε. Δεν είχα δει κανένα τριγύρω και δεν περίμενα βοήθεια. Ένιωθα το χνώτο της τίγρης πάνω μου κι έβλεπα τα βράχια κάτω να περιμένουν να με κάνουν κομμάτια. Τώρα... θέλω να φανταστείς φίλε μου... εκείνη ακριβώς τη στιγμή... τη γεύση αυτής της φράουλας...'

Ευχαριστώ το Στόμα του Λύκου για την ιστορία απολαύστε την

Η θεωρία της αβεβαιότητας

Για άλλη μια φορά η έμπνευση έρχεται από εκεί που δεν την περιμένεις.. Πάλι σε ένα σεμινάριο φυσικής άκουσα ένα φανταστικό διάλογο μεταξύ του Σέρλοκ Χόλμς και του Γουότσον που έλεγε ο Γουότσον : Σέρλοκ υπάρχουν τόσα πράγματα που πάντα θα μας διαφεύγουν. Και ο Χολμς του απάντησε:
Έχεις δίκιο Γουότσον.. Δεν έχουμε όμως άλλη επιλογή από το να προσπαθούμε..

Αυτή η φράση με άγγιξε πολύ και θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το άρθρο πάνω σε αυτό το θέμα. Η δύναμη του ανθρώπου να συνεχίζει να πολεμάει ότι και να γίνει. Υπάρχουν πολλά αξιόλογα τέτοια παραδείγματα, στα οποία οι άνθρωποι όσο δύσκολη να ήταν η κατάσταση συνέχισαν να αγωνίζονται χωρίς να παραδώσουν τα όπλα.

Νομίζω ότι αυτή η εικόνα είναι σε όλους γνωστούς. Το Μεσολόγγι... Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι αντιστάθηκαν στις 2 τότε υπερδυνάμεις της εποχής και αν και καταδικασμένοι δεν προσπάθησαν να σωθούν και προτίμησαν να αγωνιστούν έτοιμοι να αφήσουν την τελευταία τους πνοή εκεί. A coward dies a thousand deaths... a soldier dies but once

Αν και γενικά δεν τρελαίνομαι για υπενθύμιση του "ένδοξου παρελθόντος μας" πιστεύω ότι αξίζει να αναφερθεί αυτό το γεγονός λόγω του ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν παράτησαν τα όπλα, δεν εγκατέλειψαν τη μάχη. Πέθαναν πολεμώντας μια από τις υπερδυνάμεις της εποχής όταν αυτοί μπροστά τους ήταν μυρμήγκια. Κι όμως έμειναν αξέχαστοι.
Έτσι και ο άνθρωπος πρέπει πάντα να αγωνίζεται, να προσπαθεί. Από το να καθόμαστε σε μια καρέκλα και να κλαίμε τη μοίρα μας καλύτερα να αγωνιστούμε γι αυτήν. Ας μην γίνουμε κι εμείς Μοιραίοι . Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προσπαθούμε. Όπου και να μας βγάλει αυτό το ταξίδι θα μας έχει κάνει πιο δυνατούς και σοφούς.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν

ΝΟ ΜΟRE VIOLENCE!!

Καθώς περπατούσα στο δρόμο συνέβησαν κάποια γεγονότα που με έφεραν σε σκέψεις. Η ανθρώπινη φύση σήμερα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Οι ληστείες και οι φόνοι έχουν αυξηθεί ραγδαία σήμερα. Η βία έχει κυριαρχήσει. Έχουμε καταντήσει ελεεινοί σε σημείο αηδίας
Η σημερινή κοινωνία έχει κάνει τη βία μια καθημερινή συνήθεια. Προχωράμε στο δρόμο και μας απειλούν. Σε λίγο θα το θεωρούμε και φυσιολογικό!

Επίσης η αναισθησία μας ως πολίτες έχει απογοητεύσει κάθε ελπίδα. Αγνοούμε κάθε πράξη βίας που γίνεται όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο! Πόσοι ασχολήθηκαν με την επίθεση των Ισραηλινών για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των κρατουμένων; Ας μην μιλήσουμε για τους θανάτους. Και όλα αυτά πέρασαν στο έτσι και εμείς τα αφήσαμε!

Στην Ταϊλάνδη πέθαναν τόσα άτομα σε έναν εμφύλιο, έναν πόλεμο αδελφοκτόνο! Πολεμώντας τα αδέλφια τους σκοτώνοντάς τα! Στην Haiti ευτυχώς έγινε κάτι και η κατάσταση έχει γίνει καλύτερη..
Όμως πόσες Haiti έχουν περάσει απαρατήρητες;

Chaos

Σήμερα το πρωί παρακολούθησα ένα σεμινάριο φυσικής αναφερόμενο στο χάος. Παρά το χάος που εμφανίζεται στη φυσική,χάος είναι χαρακτηριστικό που εμφανίζεται στη ζωή μας. Πιο σωστά το χάος που μπορεί να επικρατεί μέσα στην ψυχή μας.

Η δύναμη του μυαλού μας είναι πολύ χρήσιμη, αν και μπορεί να αντιστραφεί εναντίον μας και να μας προκαλέσει σ'εμάς ένα χάος, μια πνευματική καταστροφή μια φθορά του νου. Κι όμως αν και δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται η κατάσταση που επικρατεί μέσα στην ψυχή μας εκείνη τη στιγμή είναι συντρηιπτική ώστε να μας καταστρέψει εντελώς και να διαλύσει την ψυχική μας υγεία.

Κι όμως πώς ξεκαθαρίζουμε αυτό το χάος μέσα μας; Πώς μπορούμε να επαναφέρουμε τη ζωή μας σε κανονική τροχιά μετά από αυτήν την αναρχία που κυριαρχεί μέσα μας;
Σε αυτήν την περίπτωση ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Ο χρόνος μαζί με τη θέληση μας, αλλά και κυρίως την καθαρή σκέψη, μια χαλαρωτική μουσική, ένα κρύο αεράκι στο πρόσωπο μας που παίρνει μαζί τους τις ανησυχίες μας και μας απελευθερώνει μια γαλήνη, μια ηρεμία, μια κατάσταση nirvanna. Το χάος μπορεί να κυριαρχήσει. Δεν πρέπει όμως να το αφήσουμε. Πρέπει να γινόμαστε κύριοι του εαυτού μας. Χωρίς αυτό είμαστε πιο αδύναμοι από ποτέ..

Nothing lasts forever..Even Cold November Rain

Αυτοί οι στίχοι του περίφημου τραγουδιού τελικά έχουν βαθύ νόημα. Χρόνος... Τόσο σύνθετο νόημα και ταυτόχρονα τόσο απλό.. Οι πιο πολύ τον φοβούνται γιατί με αυτόν έρχεται και η ηλικία και ο θάνατος.

Για πολλούς τα γηρατιά είναι η παρακμή του ανθρώπου μια αλλοίωση του που ολοκληρώνεται με την πλήρη καταστροφή του.. Το θάνατο..

Κι όμως ο χρόνος δεν μπορεί να φέρνει μόνο καλά.. Όλα τα πράγματα είναι διπλής όψεως, δεν είναι όλα τέλεια στη ζωή εξάλλου.. Ο άνθρωπος είναι έτσι ώστε να μην είναι τέλειος. Αν ήταν όλοι τέλειοι τότε θα ήμασταν όλοι βαρετοί. Η μη τελειότητά μας είναι που μας κάνει μοναδικούς.

Και ο χρόνος βοηθάει σ' αυτήν αλλάζοντάς μας. Προς το καλό ή το κακό; Ότι το αναπόφευκτο γίνεται πρέπει να το δεχόμαστε και να συνεχίζουμε. Με πίστη και υπομονή. Εξάλλου όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Ότι και να συμβαίνει όμως πρέπει να συνεχίζουμε.

Τίποτα δε σταματάει την πορεία του ανθρώπου. Ακόμα και ο θάνατος. Ο άνθρωπος δεν πεθαίνει όταν καταστρέφεται το σώμα του, αλλά όταν τον ξεχνάνε. Η λήθη είναι η μεγαλύτερη τιμωρία. Το να μην σε θυμάται κάποιος.

Εξάλλου το σώμα μας φθείρεται. Η ψυχή μας όμως ποτέ

Fade to black

Emptiness is filling me... ωραίοι στίχοι. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα τους ένοιωθα τόσο δυνατά. Κι όμως εδώ είμαι και τους καταλαβαίνω πιο πολύ από ποτέ. Το κενό να σε περιβάλλει. Να νοιώθεις όλα τα ωραία χρώματα να εξαφανίζονται σε έναν τυφώνα θλίψης. Ο ήλιος να κρύβεται πίσω από τα σύννεφα τα οποία και τα ίδια από τη θλίψη τους δακρύζουν κι αυτά γεμίζοντας μας με σταγόνες από τα δάκρυα τους. Εδώ βρίσκομαι κι εγώ με τον αλαφροΐσκιωτο μου να μη βλέπει τίποτα στον ορίζοντα παρά μια μεγάλη απογοήτευση, ένα βέλος που σου τρυπάει απευθείας την καρδιά και σου αφήνει ένα κενό, ασυμπλήρωτο αναντικατάστατο. Κενό που σε αδειάζει σε έλκει όλο και πιο πολύ προς το σκότος και τη λύπη κι εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κρατηθείς από ένα μικρό κλαράκι. Το κλαράκι όμως δεν μπορεί να σε αντέξει και κυριεύεσαι από το σκοτάδι. Έτσι νοιώθεις το μαύρο μέσα σου να ρέει άφθονο. Κι από εκεί που πάλευες να του αντισταθείς να υποκύπτεις στον πειρασμό και να το ζητάς όλο και πιο πολύ. Να βάζεις καταθλιπτική μουσική και να υγραίνουν τα μάτια σου.

ΌΧΙ.. Δεν είναι έτσι η ζωή. Μην την απαρνείσαι με τέτοιο αισχρό τρόπο. Ζήσε κάθε στιγμή λες και είναι η τελευταία σου. Το παρόν σου είναι όλοι οι άθλοι του παρελθόντος σου και το μέλλον σου του τα όνειρα σου. Ίσως η πραγματικότητα να είναι πιο ωραία από τα όνειρα όμως χάρη σε αυτά δημιουργήθηκε. Είμαστε αυτό που είμαστε χάρη στις προσπάθειες του παρελθόντος μας. Δείτε λίγο πίσω. Τα βάσανα που τραβήξατε, τους κόπους σας, τον πόνο σας. Πέρασαν. Όλα περνάνε. Εμείς απλά πρέπει να ξέρουμε ποια θέλουμε να ζήσουμε πιο πολύ και πια όχι. Αυτός είναι ο σκοπός μας

Οι Μοιραίοι

Να 'ναι καλά ο καθηγητής μου που μου έμαθε αυτό το εκπληκτικό ποίημα...

Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου εστρίγγλιζε η λατέρνα)
όλη η παρέα πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής,
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους αν τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται!

(Ήλιε και θάλασσα γαλάζια
και βάθος του άσωτου ουρανού,
ω! της αυγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα του δειλινού,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)

Του ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος - ίδιο στοιχιό
του άλλου κοντόμερη η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό,
στο Παλαμήδι ο γυιός του Μάζη
κ' η κόρη του γιαβή στο Γκάζι.

-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!

"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Έτσι, στην σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα! προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Νομίζω πως δεν υπάρχει άλλο ποίημα που να περιγράφει πιο σωστά την ελληνική πραγματικότητα. Έτσι είμαστε εμείς δειλοί μοιραίοι και περιμένουμε το θαύμα. Ε όχι! Ακριβώς αυτή η λογική είναι που έχει φέρει τη χώρα μας σε αυτήν την άθλια κατάσταση ο Ρωμιός ο Έλληνας που βαριέται να σηκωθεί από τον καναπέ και να αλλάξει την κοινωνία! Έτσι και οι μοιραίοι.. Για όλα νομίζουν ότι φταίει η μοίρα τους αυτοί σε τίποτα. Κι εμείς όπως αυτοί περιμένουμε το θαύμα...

Σκοπός δεν είναι να έρθει το θαύμα! Είναι να γίνουμε το θαύμα!

For what it's worth....

Για άλλη μια φορά οι φίλοι μου μού έδωσαν μια σκέψη μια λέξη η οποία με οδήγησε σ' αυτό το άρθρο και γ' αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ αυτό το άτομο, αλλά και μερικά άλλα που μου έδωσαν ιδέες. Η ακριβής φράση που μου έδωσε την ιδέα είναι "λίγοι αξίζουν"

Έχω ξαναγράψει ένα άρθρο στο παρελθόν γι' αυτό, αλλά αυτό το θέμα είναι ατελείωτο και θα μπορούσα να ξοδέψω χρόνια να μιλάω γ' αυτό.

Τι είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ φίλου και πραγματικού φίλου; Μεταξύ αυτού που αξίζει και αυτού που είναι απλά γνωστός.

Πρώτη σκέψη είναι πως περνάμε μαζί του. Οι στιγμές που μοιραζόμαστε. Μπορεί να μην είναι όλες καλές. Αλλά οι φίλοι δεν πρέπει να είναι εδώ μόνο στα καλά αλλά και στα άσχημα και κυρίως στα άσχημα, έτοιμοι να μας ανοίξουν μια αγκαλιά όταν τη χρειαστούμε, να μας σκουπίσουν τα δάκρυα όταν κλαίμε. Αν νοιάζεσαι πραγματικά για κάποιον φίλο σου δεν μπορείς να τον βλέπεις άσχημα. Θέλεις στο πρόσωπο του να υπάρχει μια αιώνια χαρά μια παντοτινή ευτυχία.

Βέβαια το πόσο στενός είναι κάποιος φίλος μας έχει να κάνει και με το πόσο έντονες είναι οι στιγμές που περνάμε μαζί του. Είτε αυτό είναι μια εκδρομή μαζί του, είτε μια βουτιά στην παραλία μαζί είτε να κάθεσαι να μιλάς μαζί του μέχρι τις 3 το πρωί, είτε να φιλοξενείτε ο ένας τον άλλο και να διαλύετε τα μαξιλάρια του σπιτιού.

Δεύτερη σκέψη είναι το τι σημαίνει για μας το άτομο αυτό. Πόσο σημαντικό είναι αυτό το άτομο για μας. Υπάρχουν άτομα με τα οποία απλά δεν μπορείς να σταματάς να μιλάς μόνο και μόνο γιατί τα αγαπάς τόσο πολύ που δε φαντάζεσαι τη ζωή σου χωρίς αυτούς. Παρόμοιο πράγμα ισχύει και για τους φίλους. Σε όλους έχει τύχει πιστεύω να περνάτε μέρες ολόκληρες με το ίδιο άτομο.

Οι πραγματικοί φίλοι είναι σαν 4φυλλα τριφύλλια. Δύσκολα τα βρίσκεις, αλλά είσαι τυχερός όταν τα έχεις. Οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε. Η ζωή χωρίς φίλους είναι τούρτα χωρίς κερασάκι. Τόσες φράσεις για τους φίλους.. Τυχαίο;

What is beautiful?

Είναι αλήθεια τελικά ότι την καλύτερη έμπνευση σου τη δίνουν οι φίλοι σου. Συζητώντας λοιπόν με μια φίλη μου μιλώντας για την ομορφιά του ουρανού τη νύχτα μου πέρασε μια απλή, αλλά και την ίδια στιγμή τόσο δύσκολη ερώτηση από το μυαλό: Τι είναι ομορφιά;

Όταν βλέπουμε μια κοπέλα στο δρόμο σκεφτόμαστε: "Πω ρε φίλε τι όμορφη που είναι τι ωραίο σώμα που έχει" και όλα τα σχετικά τα οποία γνωρίζετε πολύ καλά... Με αυτή τη λογική καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ομορφιά είναι μια ιδέα ένα γούστο το οποίο έλκει τους ανθρώπους κυρίως σε συναισθηματικό τομέα. Πολύ καλή λύση πειστική λύση θα μπορούσαμε κάλλιστα να σταματούσαμε εδώ. Όμως αν πω εγώ "αχ τι όμορφο είναι αυτό το βάζο" πάει να πει ότι είμαι ερωτευμένο μαζί του; Αυτός ο συνειρμός μας καταλήγει στο ότι η ομορφιά είναι μια έλξη που νοιώθουμε λόγο των γούστων μας. Αλλά και πάλι τα αστέρια;

Η λέξη ομορφιά είναι ένας τεράστιος λαβύρινθος. Μπαίνεις μέσα με την ελπίδα να βρεις μια λύση όμως το σίγουρο είναι ότι χάνεσαι μέσα, ή σε τρώει ο Μινώταυρος. Πρέπει λοιπόν για να είμαστε σίγουροι να πάρουμε από την αρχή ένα κουβάρι κλωστής μπας και μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω με τη λύση και μην χαθούμε μέσα σ' αυτήν.

Σε ότι αφορά τα πρόσωπα, δυστυχώς στη σημερινή κοινωνία έχει θεσπιστεί μια έμμονη ιδέα πάνω στα χαρακτηριστικά της όμορφης γυναίκας. Αυτό το στερεότυπο έχει προκαλέσει αρκετά προβλήματα όπως ανορεξία και ακόμα και θάνατο από αυτήν. Παρόλα αυτά σε ότι αφορά την ομορφιά αναφερόμαστε συνέχεια στην εξωτερική. Ψυχή δεν έχουμε; Κούφιο είναι το μήλο τρύπιο το τριαντάφυλλο; Ωραίο περιτύλιγμα μου φτάνει; Η σημερινή κοινωνία έχει ξεχάσει την ψυχική ομορφιά κυρίως τη μαγεία της ψυχής που εδώ και τόσα χρόνια έχει απασχολήσει τόσους και τόσους επιστήμονες. Έχουμε γίνει πολλοί υλικοί κι έχουμε ξεχάσει τη μαγεία της καρδιάς. Δυστυχώς όσο και σαν βάση συμφωνούν όλοι σε αυτή την ιδέα λίγοι την αξιοποιούν. Οι λίγοι αυτοί όμως είναι εκείνοι που βρίσκουν την πραγματική ευτυχία, που δε βασίζονται στην εμφάνιση αλλά στην ψυχή.

Το κλειδί της ευτυχίας και της ομορφιάς είναι η ψυχή μας, η καρδιά μας, το εγώ μας το είναι μας και όχι το φαίνεσθαι

Η καλή μας Ελλάδα

Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω έναν πολύ καλό μου φίλο που μου έδωσε την έμπνευση να γράψω αυτό το άρθρο. Όπως πολλοί σας γνωρίζετε ο δολοφόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο συνένοχος αστυνομικός θα αφεθούν στις 6 Ιουνίου ελεύθεροι. Εντάξει δε θα είναι οριστικό, μέχρι να τελειώσει η δίκη.

Σε μία χώρα όμως που δεν έχουν δικαστεί υποθέσεις συνολικά 30 δισεκατομμυρίων, στη χώρα της ξάπλας και της ατιμωρησίας περιμένετε να γίνει τίποτα; Ήδη πόσοι ψάχνουν να δουν για τις εξελίξεις της δίκης; ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ! Και σε αυτό βοηθούν και τα ΜΜΕ που ούτε και αναφέρουν τίποτα. ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΣΚΕΠΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ! ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΤΕ;

Η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα είναι απελπιστική. Είμαστε έτοιμη να φαλιρίσουμε λόγω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του δικού μας δείκτη ρεκόρ σε μαλακία, αναισθησία τεμπελιά, φιλαργυρία και κυρίως στο βόλεμα του δημοσίου. Προσωπικά είναι στιγμές που ντρέπομαι που θέλω να πάρω ένα αεροπλάνο και να πάω και να βρίσω και τους 300 που κανείς από αυτούς δεν προσπαθεί να κάνει πραγματικές αλλαγές γιατί φοβάται αν θα τον ξαναψηφίσουν ή όχι!

Ο ρόλος του πολιτικού όμως είναι να υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ!

Όντως οι πολιτικοί έχουν ένα πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης, που αντί να κάτσουν να αλλάξουν τη χώρα τώρα 10 χρόνια και να καλύψουν το έλλειμμα, είπαν :Ας το κάνουν οι επόμενοι μωρέ" και κατέστρεφαν και οι ίδιοι τη χώρα. Ένα νούμερο θα πω. Τα έξοδα του κράτους για μισθούς του δημοσίου αυξήθηκαν κατά 50 δις επί νέας δημοκρατίας; Που πήγαν αυτά τα χρήματα; Ξέρετε πολύ καλά. Όχι ότι οι τωρινοί είναι καλύτεροι. Οκ, αναγκάστηκαν να πάρουν μέτρα, αλλά ήταν πολύ επιλεκτικοί! Ούτε μια φορολόγηση στις μεγάλες επιχειρήσεις όλα στους δημοσίους υπαλλήλους! Πόσο θα αντέξουν όμως κι αυτοί πια; Αντίθετα όλους τους φοροδιαφυγάδες τους πιάνουν αλλά δεν τους αγγίζουν καν! ΜΠΡΑΒΟ!

Όμως πιο πολύ από τους πολιτικούς φταίμε εμείς που εδώ και 35 χρόνια(ω, ναι τόσα είναι) τις 3 ίδιες οικογένειες ,που χάβουμε τα ψέματά τους για αλλαγή! Και στο τέλος πώς καταλήγουμε; Οι πλούσιοι ακόμα πιο πλούσιοι και οι φτωχοί ακόμα πιο φτωχοί! Μπράβο μας! Είδατε ποιους ψηφίζετε; Αυτούς που σας σκοτώνουν οικονομικά και ψυχολογικά! Και αυτούς συνεχίζετε και τους ψηφίζετε τους ενθαρρύνετε να συνεχίσουν το έργο τους.

Θα μου πείτε δεν υπάρχει κόμμα στην Ελλάδα που να αντιπροσωπεύει την κοινή γνώμη. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.. Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι ο ΜΕΓΑΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ δε θέλει να σηκωθεί από τον καναπέ του να κάνει αλλαγές και λέει γιατί να ξεκινήσω εγώ να φάω τα μούτρα μου; Κάτσε λοιπόν στον καναπέ και φάε τους στη μάπα! Αν θες αλλαγές τότε κούνα τον κώλο σου από τον καναπέ και γίνε ενεργός! Μη σκέφτεσαι το βόλεμα, αλλά το συνολικό όφελος της αλλαγής. Ξέχνα το εγώ σου και σκέψου το εμείς!

Η εξουσία στη δημοκρατία πηγάζει από το λαό. Αν γίνουμε εμείς συνειδητοποιημένοι και ενεργοί τότε θα ξυπνήσουν κι αυτοί. Οκ είναι μια ελπίδα, αλλά αυτή θα πεθάνει τελευταία..

Πιστεύω εις.........;

Πίστη. Απ' όπου και να τη δεις αυτή η λέξη κρύβει πάρα πολλά πράγματα. Από χαρά, ελπίδα μέχρι πολέμους, θανάτους. Να σας θυμήσω ότι οι Σταυροφορίες έγιναν στο όνομα του Χριστού, πως τόσοι άνθρωποι πέθαναν για το θέλημα και καλά του Θεού. Ή το Τζιχάντ, ο ιερός πόλεμος των Μουσουλμάνων. Σκεπτόμενος αυτά μου ήρθε στο μυαλό μια ερώτηση.. ΠΟΙΟΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ; Εκμεταλευτήκατε και εκμεταλεύεστε ακόμα την αθωότητα και την έλλειψη κριτικής σκέψης του κόσμου για το συμφέρον σας! Αυτό είναι το παράδειγμα αγιότητας που πρέπει να δίνετε στον κόσμο;Δε θα επιμείνω κι άλλο στο προηγούμενο θέμα γιατί θα φανατιστώ και οι απόψεις μου ίσως γίνουν προσβλητικές.

Όπως έλεγα λοιπόν πριν η πίστη είναι κάτι το πολύ σύνθετο. Σήμερα η πιο γνωστή πίστη είναι αυτή στο Θεό. Η πίστη στο Θεό όπως όλοι ξέρετε εκφράζεται από τις θρησκείες. Αυτές βέβαια σήμερα έχουν γίνει παιχνίδι εξουσίας αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Το πρόβλημα στη σημερινή κοινωνία είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πίστη στον εαυτό τους. Υπάρχουν και πολλοί που βασίζονται στις προσευχές και μόνο για να καταφέρουν κατι.

Αν δεν έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας πώς περιμένετε ποτέ σας να καταφέρετε τίποτα; Όταν δεν πιστεύετε στη δύναμη της θέλησης της αποφασιστικότητας τι θέλετε να πετύχετε; Ο καλύτερος τρόπος για τα πάντα είναι να έχετε αυτοπεπίθηση και αυτοεκτίμηση! Με τη δύναμη της θέλησης μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα πρέπει απλά να επιμείνετε πολύ σε αυτό που θέλετε! When there's a will there's a way ;)

Θρησκεία σήμερα

Γνωρίζω ότι ίσως μερικές από τις απόψεις που θα αναφέρω στο παρακάτω άρθρο να μην είναι αρεστές από όλους. Παρ' όλα αυτά είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ότι θέλει. Όποιος θελήσει να την εκφράσει είναι ελεύθερος να γράψει από κάτω ένα σχόλιο.

Μετά από αυτήν την εισαγωγή ας μπούμε στο ζουμί της υπόθεσης. Η λέξη θρησκεία έχει απασχολήσει τον άνθρωπο από την αρχή της δημιουργίας του. Ο άνθρωπος ήθελε από την αρχαία κιόλας εποχή να νοιώθει ότι υπάρχει μια δύναμη ανώτερη από αυτόν, η οποία τιμωρεί και συγχωρεί. Από αυτήν την σκέψη δημιουργήθηκαν οι θρησκείες. Στην αρχή υπήρχαν μόνο ειδωλολατρικές όπως χαρακτηρίζονται από την εκκλησία σήμερα. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Ιουδαϊσμός, η πρώτη μονοθεϊστική θρησκεία. Στην πορεία εμφανίστηκαν αναπτύξεις της όπως ο Χριστιανισμός, ο οποίος στη συνέχεια φαγώθηκε μεταξύ του, αλλά αυτό είναι άλλου παππά ευαγγέλιο. Άλλες γνωστές μονοθεϊστικές θρησκείες σήμερα είναι ο Ισλαμισμός και ο Βουδισμός.

Αν και όχι τόσο ειδικευμένος στον Ισλαμισμό και στο Βουδισμό μπορώ να δώσω μερικές πληροφορίες πάνω σ αυτές. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ο φανατισμός που προκαλείται λόγω του Ισλαμισμού και αξίζει να αναφερθεί. όπως πολλοί γνωρίζετε μια γυναίκα παραλίγο να λιθοβοληθεί γιατί έμεινε έγκυος από βιασμό. Ευτυχώς που μπήκαν στη μέση ο Ο.Η.Ε. και οι οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου και έσωσαν την κατάσταση. Είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός για να σας αναφέρω το φανατισμό που μπορεί σήμερα να προκαλέσει η θρησκεία.

Να λέμε την αλήθεια όχι ότι ο χριστιανισμός είναι καλύτερος σε ότι έχει να κάνει με το φανατισμό. Όποιος έχει καλές ιστορικές γνώσεις θα θυμάται τα κατορθώματα των Καθολικών και των Ορθόδοξων. Το ότι χώρισαν την εκκλησία γιατί ο ένας ήθελε πιο πολύ εξουσία από τον άλλο. Και ας πάμε πιο πρόσφατα. Βατοπέδι, φοροδιαφυγή. Συνειδητοποιείτε ότι είμαστε το μόνο κράτος που πληρώνει τους παππάδες σαν δημόσιους υπάλληλους; Το τι φοροδιαφυγή βέβαια πέφτει δε νομίζω να χρειάζεται να το πω το γνωρίζετε και οι ίδιοι. Θα μου πείτε βέβαια : Μα μην είσαι καχύποπτος υπάρχουν και άγιοι άνθρωποι. Και θα συμφωνήσω μαζί σας. όντως υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά ζωντανοί άγιοι. Δυστυχώς όμως ο κανόνας αυτός είναι σήμερα η εξαίρεση.

Ένα άλλο θέμα που έχει περάσει από το νου μου πολλές φορές είναι ένας από τους γελοίους νόμους που έχει θεσπίσει η σημερινή εκκλησία. Οι ιερείς για να αναδειχθούν σε υψηλή θέση στην ιεραρχία πρέπει να είναι ανύπαντροι; Πλάκα μου κάνετε; Δηλαδή θεωρείτε ότι ο παντρεμένος παππάς θα προσφέρει λιγότερα; ΑΝΤΙΘΕΤΑ ο παντρεμένος ιερέας με παιδιά κιόλας συμπονεί καλύτερα τους ανθρώπους και μπορεί να πάρει πιο δίκαιες αποφάσεις. Εξάλλου άνθρωποι δεν είμαστε; Από πού και ως πού να αναγκάζεις κάποιον να μην παντρευτεί για να αναδειχθεί στη δουλειά του, στο έργο στο οποίο αφιερώνει τη ζωή του; Λογικευτείτε λίγο θα σας έλεγα! Έχετε καταντήσει να είστε τα ίδια χάλια με τους πολιτικούς! Οι πνευματικοί οδηγοί του λαού έκαναν τη θρησκεία μια καλή business. Συγχαρητήρια μόνο αυτό έχω να πω. Όπως είχε πει ένας πολύ σωστός άνθρωπος όταν τον ρώτησαν τι πιστεύει πάνω στη θρησκεία στην Ελλάδα : Ο Θεός έχει χαθεί μέσα στα οικόπεδα των παππάδων...

Love

Λένε ότι μια εικόνα είναι όση με 1000 λέξεις. Αυτή η λέξη όμως είναι ίση με 100 εικόνες. Απερίγραπτο συναίσθημα. Φανερώνει πολλά, και κρύβει άλλα τόσα. Μας αλλάζει, μας μεταμορφώνει σε άλλα όντα. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε τον εαυτό μας! Είναι μια τεράστια δύναμη, ίσως η πιο δυνατή που υπάρχει. Δεν πρόκειται για φυσική δύναμη. Είναι πνευματική, ψυχική. Και υπερέχει. Γιατί είναι από τις λίγες δυνάμεις που υπάρχουν και δεν μπορούμε να της ελέγξουμε.

Αυθόρμητη πάντα και ανεξέλεγκτη δε γνωρίζει ούτε όσια, ούτε ιερά, ούτε λαούς ούτε θρησκεία. Τόσο μεγάλο είναι το μεγαλείο της το οποίο περιβάλλεται από ένα μυστήριο. Έρχεται από εκεί που δεν την περιμένεις και σου ταρακουνά τη ζωή. Δεν μπορείς να το προβλέψεις. Απλά συμβαίνει. Aς αλλάξει όλες σου τις αρχές κι ας παραβιάσει όλες σου τις νοοτροπίες και ας ανατρέψει όλες σου τις περί υπάρξεως θεωρίες δεν την νοιάζει.

Αγάπη είναι η δύναμη που κινεί ανιδιοτελώς το εγώ προς το εσύ. Όταν αγαπάς δε νοιάζεσαι για τον εαυτό σου. Το μόνο που σε νοιάζει είναι το άτομο που αγαπάς. Αγνοείς τα ρίσκα που υπάρχουν ,τα προβλήματά σου, τους φόβους σου, τις ανησυχίες σου. Απλά για να είσαι με αυτό το άτομο. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να είναι καλά ότι και να σημαίνει αυτό για σένα. Και ας πρέπει να θυσιαστείς γι' αυτό θα το κάνεις! Για ένα χαμόγελο και μόνο! Για μια στιγμή ευτυχίας. Για να βλέπεις το άτομό σου πάντα χαρούμενο. Πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη... Κι ας είσαι σακατεμένος, αδύναμος.. ένα απλό χαμόγελο σου δίνει μια τέτοια δύναμη.. Να βλέπεις έναν άγγελο να σου χαμογελάει..Πολύ όμορφο συναίσθημα. Δε γίνεται να νοιώσεις απογοήτευση. Όσο χάλια και να ναι τα πάντα, ένα αγγελικό χαμόγελο σε ανυψώνει στον 7ο ουρανό. Μόνο η σκέψη αυτή σε βάζει σε κατάσταση nirvanna. Τόση μαγεία δεν μπορεί να περιγραφεί.

Ίσως όλα αυτά σας φανούν περίεργα αν δεν το έχετε νοιώσει. Αλλά όσοι ναι θα συμφωνήσετε μαζί μου. Όχι απολύτως βέβαια.. Ένα τόσο όμορφο συναίσθημα δεν περιγράφεται με λόγια...

R.I.P

Opws oloi xerete to teleutaio diasthmas mas exoun afhsei 2 polu shmantikoi kallitexnes. O Xudous kai o Dio. Th deutera 24/5/2010 brethike nekros o Paul Dedrick Gray o mpasistas twn Slipknot. Oloi autoi oi thanatoi gnwstwn alla kai agnwstwn proswpwn pou sumbainoun kathimerina me eferan se skepsh. THANATOS... Mia lexi me toso megali dunamh. Toso polu 9lipsi, toso polu pono. Mia lexi pou polloi fobountai.

As to paroume me th shmasia tou. O thanatos gia tous pio pollous einai swmatikos. Otan dhladh enas anthrwpos pe9ainei shmainei pauei na leitourgei o organismos tou. Apo th mia apopsi swsto. Par ol' auta polloi xexnane to ti pragmatika mporei na einai thanatos. O Anthrwpos pe9ainei pragmatika oxi otan xanetai to swma tou alla otan xexnietai. Ok o Dio apebiwse. Auto paei na pei oti 9a ton xexasoume? Anti9eta 9a to 8umomaste gia polu kairo. Kai prepei na sunexisoume to ergo tou. O Xudous pe9ane. 9a xexastei omws? De nomizw. O Paul Gray, nekros ki autos. De nomizw na ton xexasoume omws. Akoma pio gnwsto paradeigma. O Michael Jackson. Min sas pw oti otan pethane to onoma tou akougotan kai pio polu ap'oti prin. Autoi oi anthrwpoi den pethainoun pote. Tous thumomaste gia panta.

Kai den isxuei mono gia tous gnwstous asteres. Oloi oi anthrwpoi einai idioi. Ara isxuei to idio. Pe9ainoume otan xexastoume. Opws anaferetai kai se ena poihma tou Pergadh " O Apokopos" (to opoio eixa thn timh na didaxtw apo enan kataplhktiko ka9aghth), thanatos gia tous nekrous einai h lh8h. To na xexname kapoion einai xeirotero apo to na ton skotwnoume. Ton afairoume ws atomo. Ton diagrafoume

Edw 9a teleiwsw legontas mono ena pragma. O Thanatos einai kati pou den mporoume na apofugoume. Parte to apofash oloi mas kapote 9a pe9anoume. Skopos einai na min xexname tous nekrous giati h mnhmh einai o aiwnios paradeisos tous.

FRIENDS

Perase apo to blemma mou mia frash: "friend is someone who knows the song in your heart and can sing it back to you when you have forgotten the words..." Auth th frash me efere se skepsh panw sto ti pragmatika einai oi filoi. Mou perasan apo to mualo polla atoma ta opoia an to diabazoun auto 9a katalaboun oti anaferomai se auta. Meta mou perase apo to mualo h frash p leme o kollhtos mou h kollhth mou, kai skeftomoun ti pragmatika shmainan ola auta gia emas.Omws ti einai pragmatika filos gia mas?

Sth shmerinh koinwnia mou fainetai pws exei ginei ena mperdema metaxy twn lexewn gnwstos kai filos. Apo th mia ontws o anthrwpos einai koiwniko on. Par ol' auta autoi oi 2 oroi exoun sxedon sugxwneu9ei teleutaia. H lexh filos exei allaxei nohma. Kai s auto eu9unetai h entonh die9nhs koinwnikopoihsh mesw tou diadiktuou.

Omws ftanei mexri edw. Kai na prospa9w den mporw na grapsw ena ar9ro kata ths filias. Ex'allou einai apo ta pio omorfa pragmata pou uparxoun. H allhlegguh, h empistosunh, h xara, o en8ousiasmos pou dhmiourgountai. Ola auta einai axexastes mnhmes gia olous mas. Eidika oi efhbikes filies paramenoun axexastes.Oles oi treles pou kanoume s authn thn hlikia. H ekrhxh twn ormonwn mazi me thn anwrimothta kanoun autous tous desmous akoma pio omorfous, dunatous kai fantastikous gia emas. Den einai gia tipota h frash: Oi filoi einai h oikogeneia pou dialegoume. Eidika sthn efhbikh hlikia oi filoi einai pragmatika h oikogeneia mas. Tous empisteuomaste kai pio polu apo tous goneis xadelfous 9eious 9eies papoudes giagiades.

Exete anarwth9ei pote omws giati? Epeidh se authn thn hlikia noiw9oume mia anasfaleia. Noiw9oume oti de mas katalabainei kaneis. Kai poioi mporoun mono? Oi sunomilikoi mas pou biwnoun ta idia. 9ewroume loipon oti einai axioi empistosunhs. Epanalambanw oti den to 9ewrw kako. Apla einai kalo na blepoume kai mia allh pleura tou nomismatos pou ligoi parathroun.

H alh9eia einai omws pws oti kai na leme ligoi einai oi pragmatikoi filoi. Autoi oi opoioi sth duskolh stigmh 9a einai edw na mas sthrixoun kai 9a einai mazi mas oxi mono sta kala alla kai sta duskola. Autoi pou oti kai na ginei 9a nai dipla mas kai 9a pername kala mono pou eimaste mazi tous.

H filia einai mia apo tis megaluteres,spoudaioteres kai shmantikoteres axies ths zwhs. Oi filoi einai kati to fantastiko. Kai einai san ta 4fulla trifullia. Duskola ta briskeis alla einai polutima kai noiw9eis tuxeros otan ta exeis. Gi auto prosexete tous san petradia ;)

P.S Yparxoun tosa pou mporw na pw gi auto to 9ema.De thelw na sas kourazw allo gia twra omws 9a anafer9w allh stigmh gia th filia xana!

Αλληλοβοήθεια

Zoume shmera se mia koinwnia atomismou. Exoume ginei toso sklhroi pou blepoume anthrwpous na pethainoun kai to 9ewroume ena ka9imerino fainomeno. Den exoume pia kanena problhma na blepoume eikones bias ponou misous, 9anatous, egklhmata. Paramenoume kai thaumazoume kratwntas to stoma mas kleisto. Den kanoume tipota. Thn arazoume ston kanape kai blepoume thleorash. Kai otan mas lene na ginei kati skeftomaste: "Egw tha xekinisw? Giati? As to kanei kapoios allos". Etsi... Deite pou katantisame. H koinwnia simera pws einai? Kai emeis me staurwta xeria. Kai sas rwtaw mporeite na to anexteite auto kai na meinete apratoi? Na blepete paidakia kai anthrwpous na upoferoun kai na min kanete tipota..

Egw proswpika OXI. Gi auto ki exw apofasisei suntoma na afosiw9w gia kapoia periodo me ton e9elontismo. Einai mia polu kalh praxh me nohma. Den zhtas xrhmata to kaneis mono gia na deis ton allo xaroumeno. Kamia fora to xamogelo enos anthrwpou, ena aplo euxaristw, mia zesth agkalia einai pio omorfa apo ola ta xrimata tou kosmou. Ta xrhmata de fernoun ta eutuxia.

H agaph omws nai

Kai auto leipei shmera apo thn koinwnia. Apeu9unomai se olous kai kuriws stous neous. Deixte agaph! Kanei kalo! Den kostizei an auto fobaste! Kamia fora oi empeiries einai pio omorfes apo ta xrhmata. De lew oti den eimai teleios. Oti den exw pesei 9uma uperkatanalwtismou merikes fores. Alla kai pali de 9a to paradextw kai 9a ta parathsw! 9a boh9hsw osous exoun anagkh apo boh9eia kai einai polloi shmera! Xerete posoi upoferoun ka9e mera? Kai den einai dikaiologia to ti na kanoume? 9elete kati xrhsimo kai na mhn katastrafetai h tseph sas? Uio9ethste ena paidi gia ena xrono! Ginete anadoxos paidiou sthn actionaid diladi! Polu omorfh empeiria pistepste me! Na xerete oti an kai den to gnwrizete to paidi to kanete xaroumeno tou prosferete ena mellon! Giati oloi axizoun ena.

H agaph einai to pio dunato oplo pou exoume emeis ws anthrwpoi kai upernika ola ta empodia. Opws eixe pei kai o Hendrix. When the power of love will overcome the love for power, there will be peace.

In the begining...

Geia sas. Eimai enas apo tous Xiliades allous aplous kathimerinous anthrwpous pou exoun ena tetoio blog. Den anagkazw kanenan na to diavasei opoios de thelei den exw kanena problima kai den me peirazei. H empneush gia auto to blog mou hr9e apo mia polu kalh mou filh thn opoia kai euxaristw polu h opoia ki auth exei ena kataplhktiko blog pou mporeite na episkeftheite se auth th dieuthunsi http://ohmygucci707.blogspot.com/ . H idea pou mou irthe itan: Den kanw ki egw ena na lew pragmata? Oxi tipota to idiaitero oti trabaei h orexh. Tha breite apo ola edw mesa. Apo xarwpa mexri sunaisthimatika apo dhmiourgika mexri bareta alla einai ola h allagh tou anthrwpou analoga me to xrono pou ta grafei. Edw teleiwnei loipon to prwto mou arthro elpizw na min sas kourasa polu. Kali sas mera =) !