Τελικά η έμπνευση υπάρχει παντού! Είτε είναι ένα σύννεφο είτε μια λέξη μια εικόνα. Σου κάνει το κλικ και αρχίζεισ να γράφεις. Αυτό ακριβώς χρειαζόμουν κι εγώ. Θα ήθελα να μιλήσω για ένα αρκετά σημαντικό θέμα. Απογοήτευση! Σκοτεινιάζει την ψυχή μας μας θλίβει.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρεσ για το πόσο απογοητευμένοι είμαστε από μερικές καταστάσεις το πόσο άδικη είναι η ζωη μερικές φορές ή το πόσο θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο να αλλάξουμε μερικά πράγματα. Η απογοήτευση είναι κυρίως δική μας. Η ανικανότητα μας σε μερικά θέματα που μας αφορούν μας πικραίνει πραγματικά. Και όχι μόνο η ανικανότητα μας αλλά η γενική μασ αποτυχία μπορεί να μας πληγώσει αρκετά.
Παρ'όλα αυτά δεν βλέπω κάποιον εμφανή λόγο για να βάλουμε τόσο μιζέρια στη ζωή μας. OK δε λέω καμιά φορά λίγο μαύρο στη ζωή καλό κάνει. όμως τι γίνεται όταν οι άλλοι νοιώθουν μεγαλύτερο πόνο για κάτι απ'ότι εσύ; όταν εσυ τα βλέπεις όλα θετικά και οι άλλοι αρνητικά; Όταν νοιώθεις καλά και είναι λες και προσπαθούν να σε πείσουν όλοι ότι τα πράγματα είναι άσχημα; Όταν ο φίλος απο στήριγμα γίνεται το αλάτι στην πληγή;
ε βάλε κι εσύ καλέ μου Άλεξ ένα τσιρότο στην πληγή! Και πιο γρήγορα θα κλείσει και δε θα πονάει από τους πολύ "αλμυρούς" φίλους! (:
ΑπάντησηΔιαγραφή