Προσπαθώ μέρες τώρα να κατανοήσω μια όλη αίσθηση που υπάρχει στον αέρα. Αντιθέτως το μόνο που βρίσκω τελικά είναι η μυρωδιά της πόλης. Κάτι υπάρχει, κάτι γίνεται.
Τα πράγματα αλλάζουν γύρω μας πολύ γρήγορα, και ίσως να μην τα προλαβαίνουμε όλα γιατί δεν μπορούμε να εξοικειωθούμε σε κάτι. Μέχρι να τα καταφέρουμε αυτό έχει αλλάξει ήδη.
Κι όμως συνεχώς προχωρούμε. Προσπαθούμε.
Όπως έχουμε διαβάσει άπειρες φορές δεν μετράει πόσες φορές θα σε χτυπήσουν, αλλά πόσες φορές θα ξανασηκωθείς. Και αυτό πρέπει να θυμόμαστε. Πως πάντα οφείλουμε να ξανασηκωνόμαστε.
Σκεφτείτε μόνο τον κόπο που κάνουμε για να φτάσουμε σε κάθε στιγμή. Αξίζει να τα παρατήσουμε στο τέλος; Η ζωή μας είναι ένα σύνολο διαδρομών που έχουμε διανύσει , άρα και ένα άθροισμα εμποδίων που έχουμε υπερπηδήσει. Σκεπτόμενοι μόνο τον πόνο που έχουμε βιώσει ως τώρα, την απελπισία, τη θλίψη πώς μπορούμε να τα παρατάμε; Άνθρωποι και άνθρωποι έδωσαν την τελευταία τους πνοή για τα πιστεύω τους. Ίσως τελικά αυτοί μόνο να νοιώθουν πραγματικά ελεύθεροι στο τέλος.
Διότι είναι οι μόνοι που ως το τέλος έμειναν πιστοί στον ίδιο τους τον εαυτό.
Έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι;
Άλλοι πιστεύουν πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι μόνο αν πρέπει να αυτοκτονήσεις ή όχι.
Άλλοι αν ο χρόνος έχει αρχή και τέλος.
Ένα είναι όμως το σοβαρό ερώτημα, κι αυτό είναι:
Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή;
Απάντησέ μου σ' αυτό και θα σου πω αν πρέπει να αυτοκτονήσεις ή όχι.
Απάντησέ μου σ' αυτό και θα σου πω αν ο χρόνος έχει αρχή και τέλος.
Απάντησε μου σ' αυτό και θα σου πω αν το φεγγάρι έχει λόγο να υπάρχει.
(Διασκευή από Τομ Ρόμπινς)
Έχει λόγω.Σκέψου πως,αυτοί που ζουν νύχτα κάτι θέλουν να τους φωτίζει! Και να ομορφαίνει το μαύρο της νύχτας!
ΑπάντησηΔιαγραφή