Αυτός ο τίτλος θα αποτελέσει μια νέα σειρά άρθρων που θα γράψω αυτές τις μέρες έχοντας ως σκοπό να αναφέρω τις αξίες του σήμερα μαζί με μια δόση ιδανικού.
Το πρώτο μου άρθρο λοιπόν μετά από αυτήν τη μικρή και όπως πάντα σχετικά άσκοπη φλυαρία θα είναι πάνω στη φιλία.
Τι θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς φιλία; Πολύ πιο άδειος, κρύος, σκοτεινός και μελαγχολικός από ότι είναι τώρα. Ακούμε κάθε μέρα φράσεις που εξυμνούν τη φιλία. Οι φίλοι είναι οι οικογένεια που διαλέγουμε. Οι φίλοι είναι σαν τετράφυλλα τριφύλλια κ.ά.
Ασχέτως αν αυτά ισχύουν ή όχι εκ πείρας έχω συνειδητοποιήσει ένα πράγμα. Οι καλοί φίλοι είναι λίγοι. Φίλοι υπάρχουν πολλοί. Πραγματικοί όμως πολύ λίγοι. Και αυτό γιατί λίγοι είναι αυτοί που θα σε στηρίξουν στις δύσκολες στιγμές. Που θα σου φέρονται σωστά και θα νοιάζονται για σένα. Και αυτό δε σημαίνει αναγκαστικά να τα λέτε όλα τα μυστικά σας στον άλλο είναι να ξέρετε τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Μπορείτε απλά να μιλάτε για τυχαία πράγματα και παρόλ'αυτά να θεωρείτε κάποιον πολύ καλό φίλο.
Η φιλία δεν είναι μια σχέση ανταπόδοσης πάντα. Είναι μια σχέση αγάπης. Χωρίς να περιμένεις πάντα το ανάλογο αποτέλεσμα συνεχίζεις και είσαι δίπλα στον άλλο σαν να είναι η οικογένεια σου. Γιατί τελικά ίσως οι φίλοι να είναι η οικογένεια που επιλέγουμε...
Τα στερεότυπα αυτά περί μυστικών θεωρώ πως είναι άστοχα. Γιατί ναι μεν πρέπει να ξέρεις τον άλλο, ωστόσο δεν παίζει τόσο ρόλο πόσο καιρό τον ξέρεις αλλά το τι χημεία υπάρχει μεταξύ σας..Πολυσυζητημένο θέμα για το οποίο θα μπορούσαν να ειπωθούν άλλα τόσα.. Αλλά το καθένα στον καιρό του.
Αυτό το άρθρο είναι για όλους τους φίλους μου παλιούς και καινούριους.. Και για όσους έχουν φίλους και τους θεωρούν σημαντικούς γι'αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου