Έρως ανίκατε μάχαν...

Μία πολύ συχνή και λανθασμένη συσχέτιση που επικρατεί στις μέρες μας είναι αυτή της αγάπης με τον έρωτα. Λογικό να αναρωτηθεί κανείς ποια η διαφορά. Κι όμως το κενό που τους χωρίζει μόνο μικρό δεν είναι.Ποια λοιπόν η διαφορά μεταξύ αυτών των δυο μικροσκοπικών λέξεων;

Η αγάπη είναι ένα πανίσχυρο συναίσθημα που όπως λέει και μια πολύ σοφή φράση κινεί ανιδιοτελώς το εγώ προς το εσύ. Είναι ένας δεσμός που δημιουργείται μεταξύ δύο ατόμων και έχει ποικίλες έννοιες. Μπορεί να είναι φιλικός, οικογενειακός ή συναισθηματικός. Είναι ισχυρός μεν, αλλά δημιουργείται από τις σχέσεις που έχουν δυο άνθρωποι μεταξύ τους. Και φυσικά όπως όταν κάθε καλοφτιαγμένο βάζο σπάει, έτσι κι εμείς όταν χάσουμε την αγάπη μας γινόμαστε κομμάτια. Η αγάπη είναι γενικώς ένα συναίσθημα σταθερότητας που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά σε ένα "ζεστό" συναίσθημα κορεσμού και ασφάλειας.

Αντιθέτως, ο ασταθής και θηριώδης έρωτας δεν αφήνει επιζώντες. Σαν ένα πελώριο κύμα παίρνει τα πάντα στο πέρασμα τους διαλύοντας τις ακτές και καταστρέφοντας την ανθρώπινη γαλήνη. Ένας δυνατός σεισμός μέσα μας, απρόβλεπτος, που μας τραντάζει εμάς και όλη μας την ύπαρξη, γεμίζοντας μας από ερείπια. Άγνωστο το πότε, που και πώς θα χτυπήσει. Απλά θα γίνει. Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Απλά συμβαίνουν. Σε συμπληρώνουν όμως. Γεμίζουν ένα κενό που υπάρχει μέσα σου. Μια άγνοια που περιμένει, να την ξυπνήσουν από τον βαθύ ύπνο της λήθης, για να ελευθερωθεί επιτέλους και να κλείσει το παζλ της ζωής.

Άγνωστο το πότε θα φύγει κιόλας ο έρωτας. Παρόλ'αυτά παραμένει αξέχαστος. Ειδικά ο "πρώτος" έρωτας. Γιατί είναι η πρώτη φορά που η ψυχή μας δέχεται τέτοιο σοκ. Δεν ξεπερνιέται εύκολα. Αδάμαστος, ανεξέλεγκτος σαν δέκα μανιασμένα άλογα, δεν μπορεί να εμποδιστεί από τίποτα. Στο τέλος πάντα θα κυριαρχήσει. Θα αποδείξει ότι είναι το άρχον και κινητήριο συναίσθημα της ανθρωπότητας, με το οποίο δίνεις και τη ζωή σου για τον άλλο, και αυτό πολύ απλά γιατί ο άλλος ΕΊΝΑΙ η ζωή σου. Είναι η δύναμη που θα έκανε κάποιον να αλλάξει. Που θα γινόταν άλλος άνθρωπος. Για δυο μάτια και μόνο. Κι όμως αυτά τα δυο μάτια έχουν τέτοια υπνωτική δύναμη που το μόνο που μπορείς να πεις για αυτά είναι : Έρως ανίκατε μάχαν.. Από έναν που ακόμα κοιμάται και περιμένει