Drouks

I'm a fan of solidarity. I was asked to publish it for a friend and that's what i will do. It's amazing anyway

Δευτέρα, αργά το βράδυ, βιαζόμουν να προλάβω να πιάσω μια θέση στο τελευταίο λεωφορείο της βραδυάς. Με κατάλληλο timing , μπόρεσα να εξασφαλίσω μια θέση στο πίσω μέρος, όπου θα μπορούσα μόνος να απολαύσω την μαγεία της πόλης που κοιμάται.

Στην πρώτη στροφή , το λεωφορείο έκανε την συνηθισμένη του στάση. Μέσα μπήκε μια γκριζομάλλα κυρία που έκανε εναν περίεργο θόρυβο και βλαστήμησε για τα αρθριτικά της, κι ένας κύριος. Τον κύριο αυτό τον έβλεπα κάθε μέρα όσο ήμουν στην πόλη. Πηγαινοερχόταν κι αυτός με το ίδιο λεωφορείο, την ίδια ώρα κάθε μέρα. Ποτέ δεν καθόταν, το θεωρούσε απρεπές, σε αντίθεση με εμένα που νοιαζόμουν περισσότερο για το πόσο γρήγορα μπορεί να περάσει μια μύγα την παραλιακή λεωφόρο.

Αν και δεν ήξερα ποιός ήταν, ήταν αρκετά συμπαθής. Βοηθούσε όσους είχαν βάρη να ανέβουν , τις μητέρες με τα καροτσάκια, τους ηλικιωμένους, χαμογελώντας πάντα. Δεν έδειχνε κανένα ίχνος απογοήτευσης από την ρουτίνα , ούτε από την σκέψη ότι δεν είχε δικό του αυτοκίνητο για να αποκτήσει ανεξαρτησία στην κίνηση μέσα στην πόλη. Κατά βάθος μπορώ να πώ πως τον ζήλευα, και ήθελα να τον γνωρίσω, να του πιάσω την κουβέντα, έτσι για μερικά λεπτά, να δω τον χαρακτήρα του.

Κάθε μέρα έλεγα πως θα τον χαιρετούσα , μα δεν έβρισκα το κουράγιο - Κάτι με εμπόδιζε. Σαν ένας αόρατος τοίχος να βρισκόταν ανάμεσα μας και να σταματούσε κάθε προσπάθεια ανθρώπινης επικοινωνίας. Οι βδομάδες περνούσαν , και εγώ συνέχιζα να κάθομαι στην τελευταία θέση, νιώθοντας τήψεις καθημερινώς.

Μια μέρα πριν την αποχώρηση μου αποφάσισα να κάνω αυτό το μεγάλο βήμα. Άλλωστε τι είχα να χάσω? Ήμουν ένας 17χρονος μαθητής κι αυτός ένας μεσήλικας. Το πολύ πολύ να μου έλεγε τα συνηθισμένα περί επαγγελματικού προσανατολισμού και σχολικών επιδόσεων.

Μπήκα στο λεωφορείο σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Κοίταξα δεξιά , αριστερά , μα δεν τον είδα πουθενά. Που μπορεί να είχε πάει? Κοίταξα έξω από το παράθυρο και τότε συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Ο κύριος είχε δώσει το εισητήριο του σε έναν φοιτητή που του είχαν πάρει την τσάντα, και ετοιμαζόταν να φύγει. Σκέφτηκα να κατέβω από το λεωφορείο, κι ας έπρεπε να περπατήσω την μισή πόλη για να γυρίσω σπίτι. Όμως ήταν πλέον αργά. Ένιωσα τις ρόδες να γυρνάνε και το λεωφορείο έφυγε. Κι έτσι έχασα την τελευταία μου ευκαιρία.

Τι ήταν αυτό που με εμπόδισε? Μήπως φοβήθηκα την αντίδραση του? Μήπως με παρέσυρε το "Μην μιλάς σε αγνώστους" που μου έλεγαν οι γιαγιάδες παλιά? Ή μήπως τρόμαζα στην ιδέα οτι θα έκανα μια νέα απρόβλεπτη γνωριμία?

Όταν γύριζα τα κλειδιά στην πόρτα κατάλαβα τι ήταν. ΄Ηταν η κοινωνία πού με είχε κάνει να σκέφτομαι έτσι. Ήταν τα όρια που μας έχουν επιβληθεί από κάποιους που θέλουν να θεωρούνται ανώτεροι και να επιβάλλουν τις απόψεις τους παρουσιάζοντας τες ως "το καθώς πρέπει". Αυτοί έβαλαν μέσα μου αυτήν την λογική.

Την λογική που δεν σε αφήνει να κάνεις νέους φίλους. Την λογική που δεν σε αφήνει να πας στην κοπέλα που λατρεύεις και να της πεις : "Δεν με νοιάζει αν δεν με θέλεις, εγώ πρέπει να ομολογήσω πως για μένα είσαι το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου". Την λογική που περιορίζει τα όνειρα σου και δεν σε αφήνει να πας παραπέρα.

Δεν ξέρω γιατί έγραψα αυτό το κείμενο. Ίσως για σένα να μην σημαίνει τίποτα. Αλλά για μένα αποτελεί μια εξομολόγηση στον ίδιο μου τον εαυτό , που μου δίνει μια ανακούφηση γιατί τουλάχιστον ξέρω τι πρέπει να αποφύγω στο μέλλον.

Ελπίζω όμως μέσα μου οτι εσύ δεν θα κάνεις το ίδιο λάθος με μένα.

Οτί θα εκφράσεις αυτά που πιστεύεις.

Κι αν δεν το κάνεις για εσένα, κάνε το για εμένα.

One picture is like a thousand words

Exactly because the above phrase is so true i've got nothing to say for the rest.. Enjoy some pictures i've taken the first 20 days i'm in France:

1)Eiffel tower view

2) Sunset

3)Tide

4)Tide again
5)Splashing Water
6) Amazing waves

7)That one was close

8)Fireworks

Hope you liked them. Have to admit some of these view are really nice. But it's not worth seeing them by yourself...

V for Vendetta

Couldn't not mention that film after the impression it made me. There is nothing enough to say for this film. It really shows us what people can do. As it says people should not be affraid of their governments, but governments should be affraid of people. As you see in the film if so many people face the state you can't do anything.

But this is not the main part of the film that i captured. The point i saw is about death. I don't know why but it really attracted me. The fact that the heroes of the film really got free by facing death in the eyes. After this they didn't fear anything. And the point is : Do you really know your life before facing death? Can you have a clear fact of it? A real meaning? A point of view? Death may be the end. But that's when you conclude everything.

Finally, the power to change. Even if it's just a film it can be true. One man ready to change a whole country the whole history. Many men have done it. We all can do it. We all have a hero inside us. We just have to free him from our fears. Because our fears are the chains that stop the hero from getting free. Fight your fears and you will be one..

Wake up

While i was walking at the Champs Elysées, one of the biggest avenues in Paris, i heard a man speaking next to the metro station. Everybody thought it was just a fool. When i heard him though, he was talking about people. How we were controlled by every politician and in general person with power.
To be honest this didn't really affect. But it was the begining. Tonight i heard Nicolas Sarkozy speaking about the insurance problem and the pensions in France. There is a scandal now in France involving the president of L 'OREAL Mme Betancourt and the President saying that she gave him money during his campaing in 2007. While the interview mr Sarkozy was not looking the reporter at the eyes. This can mean a lot. Moreover he was completely avoiding this subject and he was switchin topic. Imagine that he stated about the French football team and how bad the World Cup was for France! Ok i can't deny i'm annoyed too by the fact that France failed, but i wouldn't be talking about this while speaking of the pensions problems.
So maybe the fool guy was right.. Maybe we are getting controlled. I bet that most of the people just listened to the football part. Because we are all the same. Living in a community full of entertainment rejecting everything else. And we don't see that they are throwing us raw meat and we,like good doggys, run to eat it..
I just got one thing to say

WAKE UP!!!

My loneliness

When i heard this song so many emotions passed through me. In a single moment i was shot by a thousand of images and feelings. All refering to one think.

Loneliness....

What is loneliness?

It's being in the city of light without your light. In the city of love without your love. Is a day with no sun. I night with no stars and moon.

Its like walking alone in the dark forest shade. With your soul torn apart. And the pain never fades. It is when all of your thoughts, all of your dreams and feelings are based on one thing. The piece of your heart that is missing. The peace of your heart missing ripping your chest. Making you live in an empty world. A world with no life. Your life is missing. You have left it behind. The only thing you can do is wait and wait and wait. The sun will shine one day in your dark world. And he will be yours and only yours

The begining

Have you ever left the place you were born and been there many years after? If yes you understand this feeling.

If no.. You're lucky.. The feeling is really weird. It's like you cover an empty part of you. A part that was hidden for a long time. Since the moment you left this place. Till you came back. Well that space was covered today in my soul. And it should normally make me feel full. Unfortunately.. I felt emptier than ever. This feeling is really bad and it freezes you for a long moment.

Don't worry though it will pass. Problem is it left you scars. Watch the wounds they may hurt you more than ever...

Lost soul

This is the article of a friend of mine.. Really liked it...

Lost... The only word that can disribe my soul's condition...
Terrible things happen inside a year of our lifetime....

Death... One of the many... Humanity is useed to it but still afraid of it...
Why is that? Because humans, we, are afraid of the unknown....
Death is something unknown to us because none of us have ever came back from it.....


Personally i have never thought how it is... To be dead, I mean...
I'm waiting for a friend to come back and discuss about it...
Is a painfull feeling? Does it deserve all that attention that humanity pays on?
Once I was about to try that feeling but... I was scared....
I am a human, too...
So the only thing that is left to do is waiting...
Waiting for the moment that my friend will come back... Or...

The moment that Death itself find me...

Dream On

Every time that i look in the mirror..

All these lies in my face getting clearer...

Thats how it works... You fight to get your face clear..But you get hurt.. And the wounds stay.. They stay to hurt you.. And they last.. Just to remind your pain! To remind you every moment of your suffering. Let you bleed and torture you. And it goes on...

What can we do?Nothing. Time is the best doctor. Time, and will. Because the will is our power to change! We decide if things change or not! It's our choice to make our dreams come true..

So Dream On

Landing in Paris

Here I am again.. Almost a day in Paris. Just wanted to send you an image.. I see the Eiffel Tower from my balkony shining. And thinking of Grece.. How different people are. How strange would we look to others if they didn't know us.. But that's why we are all unique.

It's worth though to tell a few things about the conditions here. The city is SOO clean and the people are really polite. Rare to find in Greece especially the clean part..

There's a difference in the atmosphere. Ok it's not clear,but it leaves you a strange feeling.. A feeling of certitude. Strange emotions to discribe...

Though they are not always good. There are thoughs,feelings that drive me back too. And i want them with me.. It's impossible though for now.. We just have to wait.. 2 months to go.. For now enjoy the view...