Youth Gone Wild

Η ιστορία έχει πολλά παραδείγματα εξεγερμένης νεολαίας με πιο πρόσφατα και παγκοσμίως γνωστά το Μάιο του '68 στη Γαλλία το αρκετά γνωστό σε μας Πολυτεχνείο του '73 και.. την Αίγυπτο. Το παράδειγμα μιας χώρας η οποία θεωρούταν από πολλούς συντηρητική και οπισθοδρομική. Μια χώρα όμως όπου ο χριστιανισμός συνυπάρχει με τον ισλαμισμό(ίσως όχι χωρίς διαμάχες και συγκρούσεις αλλά επιβιώνει), μια χώρα με πολιτισμό πολύ πιο αρχαίο από τον τρομερό "ελληνισμό". Κι όμως η νεολαία ξύπνησε. Ο κόσμος ξύπνησε. Αλλάζει. Τα ρομποτάκια των κυβερνήσεων τελείωσαν.
Ο κόσμος προοδεύει και είτε μας αρέσει είτε όχι θέλει ένα καλύτερο αύριο. Για αυτόν. Για τα παιδιά του. Είναι φανταστικό να βλέπεις τη νεολαία να μάχεται για τα δικαιώματα της. Ίσως η κυβέρνηση της Αιγύπτου να κατάλαβε επιτέλους πως δεν μπορεί κανένας να τα βάζει με τη νέα γενιά. Γιατί αυτή γράφει το μέλλον. Αυτή είναι το μέλλον... Ρίσκαρε τη ζωή της(οι θάνατοι απ'όσο γνωρίζω έχουν φτάσει περίπου τους 300). Γιατί παλεύουν. Και όχι μόνο στην Αίγυπτο. Και η Τυνησία έχει εξεγερθεί. Θέλει ένα καλύτερο αύριο. Όλα αυτά τα γεγονότα μας παρουσιάζουν πόσο σκληρός μπορεί να γίνει ο άνθρωπος αν του δώσεις εξουσία, αλλά και το πόσο δύναμη έχει ο άνθρωπος και ειδικά η νέα γενιά. Ξυπνήστε! Ο κόσμος έχει ξυπνήσει δεν περίμενε το ξυπνητήρι του να χτυπήσει! Αν αργήσουμε κι άλλο φοβάμαι πως θα πάρουμε απουσία στο μάθημα της πρόοδου...

Αντώνιος

Άποχαιρέτα την,την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Ένας από τους πιο γνωστούς στίχους του Καβάφη. Συμβολικός κιόλας.
Όλα κάποτε τελειώνουν. Όλοι μας χάνουμε την Αλεξάνδρρεια. Όμως δεν είμαστε όλοι Αντώνιοι. Δεν τελείωνει η ζωή μας στη σημερινή του Αλεξάνδρεια. Είναι απλά ένας στόχος, όπως και η Ιθάκη.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Η χαοτική κατάσταση την οποία βιώνουμε μόλις χάσουμε την Αλεξάνδρεια μας είναι εκπληκτική. Κι όμως ο δρόμος είναι μακρύς. Γεμάτος εμπόδια,πόνους και προβλήματα. Θα υπάρξουν βροχές στο δρόμο,καταιγίδες,κεραυνοί. Κινδυνεύουμε. Όμως όσο μεγάλο και να είναι το ταξίδι. Πάντα στο τέλος θα υπάρχει η Ιθάκη.
Όλα τα πράγματα τελέιώνουν. Εμείς αποφασίζουμε το πότε. Αποφασίζουμε όμως και το πόσο θα τα θυμόμαστε..